نعمات بهشت چه تناسبی با عملکرد ما در بهشت است

باید در این مورد به حقیقت بهشت و جهنم توجه کنید:نعمات ما در بهشت حاصل عملکرد ما در دنیا است، نه در بهشت.خدا از مادر مهربان تر است، بنابراین هیچگاه نمی خواهد انسان ها را به آتش بیندازد و نمی اندازد. اما اگر خود انسان ها که بزرگ و مستقل شده اند، دوست داشته باشند خود را به آتش بیندازند، و می دانیم که خداوند انسان ها را مختار آفریده است، و آنها را از نزدیک شدن به آتش منع کرده است، تکلیف چه می شود؟مفهوم جهنم با رنج درآمیخته است. حال خداوند این رنج را که تجسم اعمال انسان ها است را چگونه برای ما توضیح بدهد تا آن را به خوبی بفهمیم؟ برای همین است که انبیا برای فهم درست این رنج آن را به بیان های گوناگون توصیف می کردند تا پیروانشان آن را به درستی درک کنند.چرا که بهشت و جهنم را به یک معنا خدا نیافریده است، ما آن را با اعمالمان می سازیم.بهشت حاصل ادعاها و اسم ها نیست، بلکه نتیجه زندگی دینی، اخلاقی، عادلانه و عاقلانه ما است.واقعیت این است که ما هم اکنون در بهشت و جهنم خودمان هستیم. یعنی همین الان در حقیقت اعمالمان غرقیم. بهشت و جهنم ما واقعیت وجودی فعلیمان است. پس از مرگ این حقیقت را به عینه خواهیم دید.رسیدگی به اعمال در صحنه ی محشر تا آن مقطعی است که افراد به بهشت یا جهنّم بروند. از آن به بعد اهل بهشت برای ابد در بهشت می مانند ؛ و سیر بهشتی خود را به سمت باطن هستی آغاز می نمایند و دم به دم به سوی معرفه الله پیش می روند و هر نعمتی که استفاده می کنند قدمی است به سوی خدا و موجب فزونی معرفت آنها می شود. این سیر الی الله برای اهل بهشت به صورت تجدّد امثال نمایان می شود ؛ یعنی آنها دائماً در مراتب بهشت بالاتر می روند که مرتبه ی بالا در حقیقت باطن همان مرتبه ی سابق می باشد ؛ و باطن نهایی هر نعمت بهشتی نیز در حقیقت اسمی از اسماء الهی است.خداوند انسان را مختار آفرید، این انسان مختار است که روح و واقعیت زندگی خویش را می سازد. بهشتی و یا جهنمی.سرنوشت ما را از قبل خدا ننوشته، بلکه گذاشته است تا ما خودمان آن را بنویسیم.برای همین، همة ما می توانیم تا مرتبه ای به عصمت برسیم، اما با بدی، خودخواهی ها و گناه و تصمیم های غلط و بی برنامگی و بی توجهی و اتلاف عمر خرابش می کنیم. ما فطرتمان توحید است و زمینه رسیدن به ملکوت را داریم.واقعیت این است که هیچ بدی در دنیا وجود ندارد، هستی خیر محض است، اما ما با گناه، دروغ، ستم، تجاوز و ... آلوده اش می کنیم. اینجا بهشت بود، ما جهنمش کردیم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه