تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
قرآن کریم در ادامه بیان داستان نجات حضرت ابراهیم و حضرت لوط و اعطای مواهب ویژه و فرزندان صالح به ابراهیم (ع)[1] به آیه مورد بحث که مربوط به مقام امامت و رهبرى این پیامبر بزرگ و بخشى از صفات، برنامهها و ویژگیهای این مقام الهی است اشاره مىکند: «و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما مردم را هدایت میکردند و انجام کارهای نیک و برپا داشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم و تنها ما را عبادت میکردند.»[2]از آیه فوق استفاده میشود که 5 ویژگی امامان حق از قرار زیر است:1. مردم را به خدا دعوت می کنند .2. اهل انجام خیرات و کارهای نیک هستند.3.نماز را بپا می دارند.4. زکوات(صدقات) پرداخت می کنند.5. فقط خدارا می پرستند.در حقیقت مقام امامت ، مقام تحقق بخشیدن به تمام برنامههاى الهى است، به تعبیر دیگر ایصال به مطلوب و هدایت تشریعى و تکوینى است، امام از این نظر به خورشیدی مىماند که با اشعه خود موجودات زنده را پرورش مىدهد.اولین ویژگی امامان بر حق این است که: آنها به فرمان ما هدایت مىکردند ( یهدون بامرنا) و نه تنها هدایت به معنى راهنمائى و ارائه طریق که آن در نبوت و رسالت نیز وجود دارد، بلکه به معنى دستگیرى کردن و رساندن به سر منزل مقصود براى آنها که آمادگى و شایستگى دارند.[3]دومین، سومین و چهارمین موهبت و ویژگى آنها این بود که ما به آنها انجام کار خیر، برپا داشتن نماز و اداى زکات را وحى کردیم (و اوحینا الیهم فعل الخیرات و اقام الصلوة و ایتاء الزکاة).این وحى مىتواند وحى تشریعى باشد، یعنى ما انواع کارهاى خیر و اداى نماز و اعطاى زکات را در برنامههاى دینى آنها گنجاندیم،و هم مىتواند وحى تکوینى باشد، یعنى به آنها توفیق و توان و جاذبه معنوى براى انجام این امور را بخشیدیم.و در پنجمین و آخرین فراز به مقام عبودیت آنها اشاره کرده، مىگوید: آنها همگى فقط ما را عبادت مىکردند (و کانوا لنا عابدین). [4]ضمنا تعبیر به (کانوا) که دلالت بر سابقه مستمر در این برنامه دارد، شاید اشاره به این باشد که آنها حتى قبل از رسیدن به مقام نبوت و امامت، مردانى صالح و موحد و شایسته بودهاند و در پرتو همین برنامهها، خداوند نعمتهای جدیدی به آنها بخشیده است.[5] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.