پس از جنگ نهاوند تنها ۲۰ هزار کودک ایرانی را برای فروش به مدینه اوردند جناب پیروزان که خود در بازار ادم فروشی اسلام به بردگی گرفته شده به نقل از طبری در میان انها میدویده و تیمارشان می نموده و زمزمه میکرده عمر جگرم را خورد حالا شما کارتان به تحریف تاریخ کشیده اصولا حمله عرب به لحاظ فجایع اتفاقیه کم از حمله اسکندر و مغول ندارد

به این چند نکته توجه کنید :1- پادشاه ایران خسرو پرویز قصد کشتن پیامبر را کرد و افرادی را به مدینه فرستاد تا پیامبر را از مدینه به ایران بیاورند تا به قتل برسانند . 2- خسرو پرویز به پیامبر اسلام اهانت و نامه آن حضرت را پاره کرد .3-حاکمان ایران در عراق عرب بزرگان قبایل عربی را خوار ساخته بودند و رفتارشان با آنان غیر انسانی بود .4-اینگونه عوامل موجب مخالفت با حکومت ایران می شد و برای همین ،عرب عراق که تحت تسلط ساسانیان بودند ،به فکر انتقام افتادند و به تدریج عراق عرب را از سلطه ساسانیان درآوردند .5-مسلمانان پس از چند سال وقتی که دیدند مردم ایران از حکومت ساسانیان ناراضی و حاکمان ساسانی بر مردم ستم می کنند به فکر آزاد کردن مردم ایران از دست ساسانیان افتادند و به راحتی و در بیشتر مناطق بدون جنگ همه ایران را از دست ساسانیان آزاد ساختند .6-ایرانیان از حاکمان خود ناراضی بودند و به خاطر این حکومت را یاری نکردند. اگر مردم ایران حکومت خود را می خواستند هیچ حکومتی نمی توانست آنها را شکست بدهد.7- یکی از اصول اسلامی این است که باید مظلوم را یاری کرد و اگر مظلوم را یاری نکنی این اصل اسلامی را زیر پا گذاشتی .8- پس آغازگر اصلی جنگ ، ساسانیان بودند نه مسلمانان و مسلمانان می بایستی ساسانیان را از تخت حکومت پایین بیاورند و این کار را کردند .9- در جنگ ایران با مسلمانان کشت و کشتار نبود چون نیروهای رزمی باهم می جنگیدند ، اینطور نبود که مسلمانان حمله کنند و هرکس را دیدند بکشند و در موارد فراوانی رزمندگان مردم تسلیم می شدند و با نیروهای مسلمان نمی جنگیدند. 10- این آمارهایی که مربوط به کشت و کشتار است ساختگی است و رمان نویس ها از خودشان ساخته اند نه این که واقعیت داشته باشد . مثلا در مورد کربلا برخی می نویسند نیروهای عمر بن سعد یک میلیون نفر بودند در حالی که به نظر برخی پانزده هزار و به نظر برخی سی هزار نفر بودند. شما به کتاب اکسیر العباده و اسرار الشهاده مراجعه کنید تا برخی از این آمار های غیر واقعی را ببینید . در داستان فتح ایران هم داستان نویسان از خودشان آمارها و وقایعی را نوشته اند . سیف بن عمر رمان نویس بود ، چند تا کتاب نوشته است ، یکی به نام الفتوح است ، یکی به نام الرده است ، در این کتابها آمار های شگفت انگیز زیادی آورده است و همه اش ساختگی است و تاریخ طبری همه کتابهای سیف بن عمر را آورده است در حالی که این کتابها رمان بودند و واقعی نبودند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه