چرا ماجرای واقعه غدیر به صراحت در خطبه های مولا علی علیه السلام و همچنین در خطبه حضرت زهرا علیها السلام، در مسجد مدینه نیامده است؟

این ایراد از عدم احاطه به کتاب های اسلامی، اعم از حدیث و تاریخ و تفسیر، سرچشمه گرفته است، زیرا در کتاب های دانشمندان اهل تسنن موارد زیادی نقل شده که خود حضرت علی(ع) و یا ائمه اهل بیت(ع) و یا علاقمندان به این مکتب با حدیث غدیر استدلال کرده اند. از جمله خود علی(ع) در روز شورا، طبق نقل خطیب خوارزمی حنفی در مناقب از عامر بن واصله، چنین نقل می کند: در روز شورا با علی(ع) در آن خانه بودم و شنیدم که به اعضای شورا چنین می گفت: «دلیل محکمی برای شما اقامه می کنم که عرب و عجم توانایی تغییر آن را نداشته باشند: شما را به خدا سوگند، آیا در میان شما کسی هست که قبل از من خدا را به یگانگی خوانده باشد(و سپس مفاخر معنوی خاندان رسالت را برشمرد تا رسید به اینجا) شما را به خدا سوگند، آیا در میان شما احدی جز من هست که پیامبر(ص) در حق او گفته باشد: من کنت مولاه فعلی مولاه اللهم وال من والاه و انصر من نصره، لیبلغ الشاهد الغائب. همه گفتند: نه.»[1] این روایت را حموینی در فرائد السمطین در باب 58 و همچنین ابن حاتم در دار النظیم و دارقطنی و ابن عقده و ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه نقل کرده اند. و نیز می خوانیم که علی(ع) بنا به نقل فرائد السمطین در باب 58 در ایام عثمان در مسجد در حضور جمعیت به جریان غدیر استدلال کرد، و هم چنین در کوفه در برابر کسانی که نص بر خلافت بلافصل او را از پیامبر(ص) انکار می کردند؛ صریحا به این روایت استدلال کرد. این حدیث را طبق نقل کتاب گرانسنگ الغدیر، چهار نفر از صحابه، و چهارده نفر از تابعین طبق نقل منابع معروف اهل تسنن روایت کرده اند. و نیز در روز جنگ" جمل" طبق نقل حاکم در کتاب مستدرک جلد سوم صفحه 371 حضرت علی(ع) در برابر طلحه به آن استدلال فرمود. و نیز در روز جنگ" صفین" طبق نقل سلیم بن قیس هلالی علی(ع) در لشگرگاه خود در برابر جمعی از مهاجرین و انصار و مردمی که از اطراف گرد آمده بودند، به این حدیث استدلال کرد، و دوازده نفر از بدریین(کسانی که جنگ بدر را در خدمت پیغمبر (ص) درک کرده بودند) برخاستند و گواهی دادند که این حدیث را از پیامبر ص شنیده اند! بعد از علی(ع) بانوی اسلام فاطمه زهرا(س) و امام حسن و امام حسین و عبد اللَّه بن جعفر و عمار یاسر و قیس بن سعد و عمر بن عبد العزیز و مأمون خلیفه عباسی به آن استناد جستند. و حتی عمرو بن عاص در نامه ای که به معاویه نوشت، برای این که به او اثبات کند، به خوبی از حقایق مربوط به موقعیت علی(ع) و وضع معاویه آگاه است؛ صریحاً مسأله غدیر را یادآوری کرده و خطیب خوارزمی حنفی در کتاب مناقب صفحه 124 آن را نقل کرده است.   برای مطالعه و اطلاعات بیشتر می توانید مراجعه کنید به: 1. کتاب الغدیر، جلد اول، صفحات 159 تا 213؛ (در این کتاب مرحوم علامه امینی استدلال به این حدیث را از" 22 تن" از صحابه و غیر صحابه در موارد مختلف نقل کرده است).[2] 2. کتاب تفسیر نمونه، ج 5؛ 3. مقاله موارد استناد حضرت علی (ع)به واقعه غدیر.   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه