تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
استبراء از منی یک عمل مستحبّ است و فلسفه ی استحبابش این است که ذرّات منی باقی مانده در مجرای ادرار خارج شود تا اگر بعد غسل رطوبتی از انسان خارج شد در صحت غسل یا طهارت بدن خود دچار مشکل نشود. حضرت امام خمینی ره در این زمینه فرموده اند:" مستحبّ است انسان بعد از بیرون آمدن منی بول کند و اگر بول نکند و بعد از غسل رطوبتی از او بیرون آید، که نداند منی است یا رطوبت دیگر، حکم منی دارد ".[1] استبراء از منی به دو روش امکان پذیر است: 1-انسان بعد از بیرون آمدن منی بول کند. 2-به همان روش استبراء از بول (به کیفیّتی که در احکام تخلّی آمده است ) استبراء نماید. حضرت آیت ا... بهجت در زمینه روش دوم فرموده اند: " و اگر نمیتواند بول کند، بنا بر احوط باید استبراء کند به کیفیّتی که در احکام تخلّی گذشت و...".[2] بنا براین خروج سه چهار قطره بول برای استبراء از منی کافی است مخصوصا اگر بعد از آن استبراء از بول هم انجام شود. در پاسخ به قسمت دوم سؤال شما باید بگوئیم بله اگر انسان بدون استبراء از منی، غسل کند و بعد از خروج از حمام، رطوبتی از او خارج شود حکم را منی دارد [3] و بدن، لباسها و حوله ای که با آن خود را خشک کرده است اگر با آن رطوبت تماس داشته باشد و رطوبت به آن منتقل گردد، نجس خواهد بود و غسل جنابت او نیز باطل است و باید مجددا غسل جنابت انجام دهد. [1] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 210، مسأله 348. [2] همان. [3] همان . .
موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.