تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در ارتباط با مطالبي که بيان کرده ايد، به چند نکته اشاره مي کنم: 1. بدون شک بر اساس روايات و سيره عملي پيامبر و امامان ـ عليهم السلام ـ تلاوت قرآن به خودي خود امري پسنديده و داراي آثار تربيتي، معنوي و مادي در جسم، جان، و زندگي يک مؤمن است. در روايات آمده است که هر چيزي زنگار مي گيرد و نيازمند صيقل است، دل آدمي هم در هنگام زنگ زدگي با تلاوت قرآن جلا مي يابد. از طرف ديگر تلاوت قرآن، مقدمه انس با قرآن و انس با قرآن، مقدمه آشنايي و فهم معارف آن و فهم معارف و ارزش هاي قرآن، مقدمه عمل به آن و رسيدن به يک زندگي قرآني است؛ از اين رو نمي توان به بهانه تلاوت قرآن، از تدبر و تعمق در معارف آن چشم پوشيد و يا به بهانه آشنايي با معارف آن از تلاوت آيات، غفلت کرد. در حديثي آمده است که امام سجاد ـ عليه السلام ـ فرمود: قرآن عهدنامه خداوند با انسان مؤمن است: از اين رو سزاوار است که هر مسلمان دست کم در روز 50 آيه از اين عهدنامه را بخواند و با گوش جان بينديشد و به امر و نهي و مواعظ آن دل سپرده و عمل کند. 2. ثواب تلاوت قرآن همراه با تدبر، مسلما برابر با تلاوت بدون تدبر نيست، اکتفا کردن به تلاوت تنها، ما را از معارف عميق و غذاهاي روحاني اين مائده آسماني محروم مي کند؛ چنان که امام علي ـ عليه السلام ـ فرمود: «لا خير في عادة ليس فيها تفکّر». 3. يک انسان مؤمن بدن شک هنگامي که براي زندگيش برنامه درستي را تعريف کند و در چنين برنامه اي سهم قابل توجهي به عبادت و انس با خدا قرار دهد، خواهد توانست هم از لذت تلاوت و نورانيت اش با نام خدا بهره ببرد و هم با تأمل در ترجمه و مفاهيم آيات کريمه، عقل تشنه و روح گرسنه خود را از مائده آسماني معارف قرآن سير و سيراب کند. 4. پيشنهاد ما براي شروع، تلاوت 50 آيه در روز و تأمل در ترجمه و مفاهيم يک صفحه از قرآن و التزام به عمل به اوامر و نواهي آن است. .
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.