درست است که قرآن معجزه است، ولي چرا خداوند در اين زمان معجزاتي از نوع دوره حضرت موسي يا عيسي ـ عليهما السلام ـ ارائه نمي‌کند که مطمئنا براي عموم قابل لمس تر است؟

همان گونه که پيامبر اسلام خاتم پيامبران و اکمل آنان مي‌باشد، از نظر ارائه معجزات نیز، قدرت ارائه معجزات که انبياء پيشين داشته‌اند را دارد. يعني هم قدرت بطلان سحر و جادو را دارد و هم مي‌توانسته مرده را زنده کند و کور مادر زاد را بينا کند. و هم از نوع قدرت سليماني که حيوانات مطيع او بوده و با زبان آنان تکلم مي‌کردند. پاسخ تفصيلي اين پرسش اين گونه طرح و ارائه مي گردد.ماهيت معجزه: در طول تاريخ هميشه بشر با اعمال خارق العاده‌اي روبرو مي‌شده، که از برخي انسان‌ها هويدا شده‌است. اين اعمال خارق العاده هميشه اعجاب و تحسين بشر را برانگيخته و گاه موجب ايمان او به کسي يا چيزي و يا بي ايماني او شده‌است. پيامبران الهي در اين اعمال خارق العاده به عنوان آيه و معجزه ياد مي‌کردند و ديگران را به مبارزه براي آوردن مثل آن دعوت مي‌کردند و آن را شاهد صدق نبوت خويش مي‌شمردند. امّا در مقابل اين حجت‌های الهي و حق طلب، کساني بودند که اعمال خارق العاده‌اي انجام مي‌دادند که سحر ناميده مي‌شد، وگاهي برای مردم امر مشتبه مي‌شد که کدام حق است؟ انبیاء به جهت بطلان سحر و اثبات حقانيت خویش، عمل آنان را باطل مي‌کردند. نمونه بارز آن در جريان حضرت موسي و ساحرانِ فرعون بوده است. در قرآن کريم کلمه معجزه بکار نرفته است؛ بلکه واژه‌هایي مثل: آيه، بيّنه، برهان و سلطان در امور خارق العاده پيامبران به کار رفته‌است، ولي اصطلاح رايج در اين مورد همان واژه معجزه است که مفسران واژه‌هاي قرآني را به معجزه معنا کرده و به کار برده‌اند.[1] امّا اين که چرا خداوند در اين زمان از نوع معجزات دوره حضرت موسي و عيسي و ..... نمي‌آورد؟ پاسخ اين پرسش با اين توضيح بيان مي‌گردد:1. اگر منظور از اين زمان، زمان پيامبر خاتم و دوره حيات آن حضرت باشد، که چرا آن حضرت از نوع معجزات آنان نياورده‌است. پاسخ آن است که اين گونه نيست که پيامبر معجزاتي از نوع آنان نداشته و يا توان آوردن آن نوع را نداشته؛ بلکه پيامبر خاتم از آن جهت که خاتم و اکمل آنان هستند، به اذن پروردگار توان هر نوع معجزه را داشته اند.به نمونه هایی از روايات در اين مورد اشاره مي‌شود:ابو بصير ره گويد: بر امام باقر و امام صادق ـ عليهما السلام ـ وارد شدم و گفتم: آيا شما ورثه پيامبر اکرم هستيد؟ فرمودند: آري. پرسيدم: آيا رسول اکرم وارث انبياء بود و آنچه آنها مي‌دانستند، رسول اکرم مي‌دانست؟ فرمود: آري، گفتم: آيا شما مي‌توانيد مردگان را زنده کنيد و کورهاي مادر زاد و مبتلايان به برص را بهبودي بخشيد؟ فرمود: آري به اذن الهي مي‌توانيم... .[2]امام صادق فرمود: «موسي ـ عليه السلام ـ در اواخر عمر خود مأموريت يافت تا الواحي را که خدا بر او نازل کرد، ميان کوهي پنهان کند... سرانجام آن الواح به دست پيغمبر اکرم رسيد. حضرت آن الواح را به امير مؤمنان داد و امروز آن الواح در دست ما است و هم چنين عصاي موسي نزد ماست و ما از همه پيامبران ارث برده‌ايم.[3]بر اساس اين نوع از روايات، پيامبر اکرم از شيوه معجزه انبياي پيشين برخوردار بوده است؛ زيرا ائمه اطهار که وارث پيامبر اکرم هستند از انواع معجزه، به اذن پروردگار، از جمله: احياي اموات، شفاي کور مادر زاد و مرض برص برخوردار بودند. فلذا پيامبر اکرم به طريق اولي از آن برخوردار بوده است و و در تاريخ و كتب سيره نيز موارد زيادي از اين گونه معجزات توسط پيامبر(ص) نقل شده‌است.2.اما اگر منظور از اين زمان، زمان معاصر و جامعه امروزي باشد، امروز ديگر پيامبري وجود ندارد تا او معجزه بياورد که از نوع معجزه انبياء پيشين باشد. امّا قرآن معجزه حضرت خاتم دارای هویت جاودانی و براي هميشه باقي است که نه در اين زمان و نه در آينده هاي بسيار دور، کسي توان آوردن مثل آن را ندارد. نه تنها از آوردن مثل آن عاجز‌اند؛ بلکه از تحريف لفظی و باطل کردن آن نيز عاجز خواهند بود؛ اگر قرآن معجزه جاودانه نبود با پيشرفت‌های علمي امروز، از جمله در فصاحت و بلاغت و ادبیات ، قطعا باید می‌توانستند يا مثل قرآن را بیآوردند و يا حداقل آن را تحريف کنند. در حالي که تحقیقا از هر جهت عاجزاند.از طرف ديگر، اعجاز قرآن بر خلاف معجزه‌هاي انبياي گذشته براي عموم قابل درک و لمس است و تمام ابعاد آن معجزه مي‌باشد. امّا از نظر استعداد و درک مخاطبين متفاوت است.کما این که در اين باره چنين بيان شده‌است: گرچه ظاهر قرآن اين است که با توجه به مهارت عرب صدر اسلام در علوم ادبي، اعجاز قرآن از جنبه ادبی و فصاحت و بلاغت است؛ امّا بعد از ارائه قرآن براي عموم، شامل همه افراد بشريت گرديد و هر کس به اندازه استعداد فکري خود از این کتاب اعجازآمیز بهره‌مند مي‌گردد و براي همگان از نظر استعداد، قابل فهم و درک می‌باشد.[4]معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:1ـ اعجاز قرآن، علامه طباطبايي.2ـ پژوهشي در اعجاز قرآن، محمد علي اصفهاني.3ـ قرآن کريم از منظر امام رضا ـ عليه السلام ـ ، عبدالله جوادي آملي.پی نوشتها:[1]. اصفهاني، محمد علي، پژوهشي در اعجاز علمي قرآن، قم، انتشارات کتاب مبين، 1381ش، ص54.[2]. صفار، حمد، بصائر الدرجات، تهران، موسسه اعلمي، 1374ش، ص289.[3]. عياشي، محمد بن مسعود، تفسير عياشي، تهران، مکتبه العلميه، بي تا،ج2، ص28.[4]. معرفت، هادي، التمهيد، قم، موسسه نشر اسلامي، ج4، ص180.منبع: اندیشه قم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه