زندگی‌نامه عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، را بیان نمایید.

یکی از شهدای کربلا، دلاورمردی به نام عبدالرحمان بن عبدالله(عبید)،[1] بن کدر،[2] ارحبی،[3] ازدی،[4] از قبیله‌ی بزرگ همدان است.[5]نام‌های دیگری غیر از «کدر» نیز برای پدربزرگ ایشان گزارش شده است: کدن،[6] کواء،[7] کعب،[8] زیاد.[9]همراهی با امام علی(ع)گزارش شده است اهالی منطقه‌ی جندل از قبیله‌ی کلب از اطاعت امام علی(ع) و معاویه سرباز زدند. معاویه مسلم بن عقبه را فرستاد تا زکات را از آنها تحویل بگیرد. مسلم نیز آن‌جا را در محاصره خود قرار داد. در پی آن، امام علی(ع) به مالک بن کعب دستور داد تا کسی را بر منطقه‌ی عین التمر بگمارد و خودش نزد امام(ع) برود؛ لذا مالک، عبدالرحمن بن عبدالله را جانشین خود در آن منطقه قرار داد.[10]نامه رسانی برای امام حسین(ع) و همراهی با مسلمبعد از مرگ معاویه، شیعیان در منزل سلیمان بن صرد خزاعى، اجتماع کردند و نامه‏‌هایى به امام حسین(ع) نوشتند و در مرحله‌ی اول توسط عبداللّه بن سبع و عبداللّه بن وال برای حضرتشان فرستادند. آنها بعد از دو روز، صد و پنجاه نامه دیگر را همراه قیس بن مسهّر صیداوى و عبدالرحمن بن عبداللّه ارحبى به سوی آن‌حضرت(ع) ارسال کردند.[11] البته برخی مورخان، تعداد نامه‌ها را پنجاه[12] و یا پنجاه و سه نامه ذکر کرده‌اند.[13]در پی ارسال این نامه‌‌ها، امام(ع) مسلم بن عقیل را همراه با قیس بن مسهر صیداوى، و عمارة بن عبد اللَّه سلولى و عبد الرحمن ارحبى به سوى کوفه فرستاد.[14]همراهی با امام حسین(ع) در کربلاعبد الرحمن بعد از شهادت مسلم خود را به امام(ع) رساند و در روز عاشورا با اجازه‌ی امام(ع) در حالی‌که این‌گونه رجز می‌خواند به میدان رفت:«إنی لمن ینکرنی ابن الکدن إنی على دین حسین و حسن‏»؛[15]اگر کسی مرا نشناسد، من فرزند کدن، پیرو حسین و حسن هستم.در برخی از منابع متأخر اشعار دیگری نیز به وی نسبت داده شده است:«صبرا على‏ الأسیاف‏ و الأسنّة صبرا علیها لدخول الجنّة»؛[16]در برابر شمشیرها و نیزه‏‌ها صبر و شکیبایى خواهم کرد، چنین صبرى برای ورود به بهشت است.نبرد عبدالرحمن طولی نکشید و وی در اولین یورش دشمن به شهادت رسید.[17]در زیارت ناحیه و نیز برخی زیارات دیگر بر این شهید درود فرستاده شده است.[18] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه