الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّساءِ بِما فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلی‏ بَعْضٍ وَ بِما أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوالِهِمْ فَالصّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَیْبِ بِما حَفِظَ اللّهُ وَ اللاّتی تَخافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ وَ اضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبیلاً إِنَّ اللّهَ کانَ عَلِیًّا کَبیر ، مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، بخاطر برتریهایی که خداوند (از نظر نظام اجتماع) برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است، و بخاطر انفاقهایی که از اموالشان (در مورد زنان) می‏کنند. و زنان صالح، زنانی هستند که متواضعند، و در غیاب (همسر خود،) اسرار و حقوق او را، در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده، حفظ می‏کنند. و (امّا) آن دسته از زنان را که از سرکشی و مخالفتشان بیم دارید، پند و اندرز دهید! (و اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دوری نمایید! و (اگر هیچ راهی جز شدت عمل، برای وادار کردن آنها به انجام وظایفشان نبود،) آنها را تنبیه کنید! و اگر از شما پیروی کردند، راهی برای تعدّی بر آنها نجویید! (بدانید) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است. (و قدرت او، بالاترین قدرتهاست.)

2-در فرهنگ و احکام اسلامی مرد و زن باید عفیف و پاکدامان بوده و دامن عصمت را چاک چاک نکنند و نمی توانند جز در محدوده همسر و حلال شرعی و قانونی از راه دیگر غرایز جنسی خود را تأمین و ارضاء کنند این محدودیت با شدت تمام مورد توجه این دین است و تجاوز به ناموس  دیگران ممنوع و ناپذیرفتنی است و خلاصه مطلب این که زن و شوهر  هستند که تمام غرایز جنسی همدیگر را باید پاسخگو باشند و عامل سومی در کار نیست. این بر خلاف فرهنگهای حاکم بر جوامع دیگر است که ولنگاری اخلاقی و فساد در غرایز جنسی و آزادی در رفتارهای نامشروع رواج دارد. 4- اگر عمل زناشویی برای زن ضرر داشته باشد یا موجب آزار او شود یا به هر دلیل موجب عسر و حرجی شود بر مرد واجب است که اجتناب کند و جلوگیری زن هم موجه و شرعی است اما اگر یک زن به خاطر آن که مرد را در تنگنا قرار دهد در مسائل زناشویی بدو تمکین نکند او را تحت فشار مسایل جنسی قرار دهد و از سوی دیگر فرهنگ و جامعه اسلامی اجازه ارضاء از طرق دیگر را نمی دهد و به این روشنی بدون عذر موجه تعهدات خود را نادیده بگیرد مرد چه باید انجام دهد. قرآن کریم راه چاره را در این می بیند که اول او را موعظه کند و به او یادآوری کند که نباید به حق شوهر تجاوز شده و حقوق او را نادیده بگیرد اگر این موعظه و یادآوری و روشنگری سودی نبخشید چاره کار در این است که به لحاظ عاطفی با او رفتار کند و رختخواب خود را از او جدا یا در رختخواب پشت به زن بخوابد شاید او به راه بیاید و از کرده نادرست خود پشیمان شود و اگر این هم سودی نکرد مرد می تواند زن را کتک بزند اما در مورد این کتک چند نکته را بیان می کنیم: الف: امام باقر(ع) فرمود: این ضرب باید با چوب مسواک باشد [یعنی فقط جنبه عاطفی دارد نه اجبار و الزامی] و به لحاظ فقهی نباید بدن زن کبود، سیاه و... خلاصه از حالت طبیعی خارج شود. [1] ب: اگر مرد بین دو راهی طلاق زن و مشکلات متعاقب آن قرار گرفت یا کتک مختصر با آن اوصافی که بیان شد معقول کدام یک است تردیدی نیست که طلاق چه آثار زیان بار و وحشتناکی دارد ولی این ضرب محبت آمیز مشکلی نمی آفریند. ج: ممکن است بگویید خوب به دادگاه و قانون مراجعه کنید می گوییم عیبی نیست و می توان این عمل را هم انجام داد اما به لحاظ اخلاقی بهتر است که امور خانواده و منازعات فی مابین فقط در خانواده حل شود تا صفا و صمیمیت بیشتر محفوظ بماند و به کوی و برزن کشیده نشود و ثانیاً دادگاه صالحه و شرعی همیشه در اختیار نیست. د: ممکن است سؤال کنید که پس اگر مرد تمکین نکرد و به لحاظ جنسی نیاز زن را برآورد نکرد چه مجازاتی دارد آیا زن می تواند او را کتک بزند؟ می گوییم قانون براساس قاعده است نه استثناء معمولاً مردها به لحاظ بدنی بر زنها غالب هستند و اینجا زنها می توانند این شکایت را به دادگاه صالحه ببرند البته اگر از طریق موعظه و... درست نشد و دادگاه مرد را ملزم به رعایت حقوق جنسی زن می کند. البته ناگفته نماند که فیزلوژی زن و مرد متفاوت است ممکن است مرد در حالاتی واقعاً ناتوان از عمل جنسی باشد در حالی که زن در بیشتر اوقات قادر به تمکین امور جنسی می باشد. 5- چنان چه مستحضرید این آیه شریفه تنها ناظر به ناشزه است و ناشزه به زنی گفته می شود که از تمکین جنسی بدون عذر موجه خود داری می کند و شامل دیگر مسائل نمی شود و مرد شرعاً حق ندارد در مسائل دیگر زن را ملزم کند یا مثلاً کتک بزند. 6- نکته آخر این که بسیاری از روایات دستور به رعایت حال زن داده و از اذیت و آزار او بشدت منع کرده اند. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه