تفاوت اعتقاد به معاد و عدم آن , در جهت دادن به فعاليتهاى زندگى را شرح دهيد ؟

شـنـاخـت هـدف نهايى زندگى , نقش اساسى را در جهت دادن به فعاليتها و انتخاب وگزينش كـارهـا , ايفاء مى كند و در واقع عامل اصلى در تعيين خط مشى زندگى را , نوع نگرش و بينش و شـنـاخـت انسان نسبت به حقيقت خود و كمال و سعادتش , تشكيل مى دهد ,و كسى كه حقيقت خـود را تـنـهـا مـجموعه اى عناصر مادى و فعل و انفعالات پيچيده آنهامى پندارد و حيات خود را مـنـحـصر به چند روزه زندگى دنيا مى پندارد و حيات خود رامنحصر به چند روزه زندگى دنيا مـى انـگـارد و لـذت و سـعـادت و كمالى را وراى بهره هاى مربوط به همين زندگى نمى شناسد , رفـتـارهـاى خود را بگونه اى تنظيم مى كند كه تنهانيازهاى دنيوى و خواسته هاى اين جهانيش را تـامـيـن كـند ( سودجوئى از هر راه و به هر وسيله ممكن )ولى كسى كه حقيقت خود را فراتر از پـديـده هـاى مادى مى داند و مرگ را پايان زندگى ندانسته , آن را نقطه انتقال از جهان گذرا به جـهـان جـاودانى مى شناسد و رفتارهاى شايسته خود را وسيله اى براى رسيدن به سعادت و كمال ابدى مى شمارد , برنامه زندگيش را به گونه اى طرح و اجراء مى كند كه هر چه بيشتر و بهتر براى زندگى ابديش سودمند باشد . و از سـوى ديـگر سختيها وناكاميهاى زندگى دنيا او را دل سرد ونااميد نمى كند و از تلاش در راه انجام وظايف و كسب سعادت و كمال ابدى بازنمى دارد . تـاثيرات اين دو نوع انسان شناسى , منحصر به زندگى فردى نيست , بلكه در زندگى اجتماعى و رفـتارهاى متقابل افراد نسبت به يكديگر نيز تاثير بسزايى دارد واعتقاد به حيات اخروى و پاداش و كـيـفـر ابـدى نـقـش مهمى را در رعايت حقوق ديگران واحسان و ايثار نسبت به نيازمندان بازى مـى كـنـد و در جـامـعـه اى كه چنين اعتقادى زنده باشد براى اجراى قوانين و مقررات عادلانه و جـلـوگـيـرى از ظـلـم و تجاوز به ديگران ,كمتر نياز به اعمال زور و فشار خواهد بود و طبعا در صورتى كه اين اعتقاد جهانى و همگانى شود , مشكلات بين المللى هم بصورت چشمگيرى كاهش خواهد يافت . www.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه