انسان به چه دلیل افسرده می شود؟ راه علاج آن چیست؟

خوشحالیم شما مخاطب ما هستید در مورد سوال باید خدمت شما بیان داریم که انسان از نظر خلقی و عاطفی معمولاً یک حالت یکنواخت ندارد. همه انسان ها کم و بیش دوره هایى از غمگینى و افسردگى را تجربه مى کنند و این امر طبیعى است. شاید یکى از رموز نهفته در نظام آفرینش، براى بهره مندى و لذّت بردن بیشتر از لحظات زندگى، همین تجربه هاى ناخوشایند و کسالت هاى روحى باشد.همان طور که بیمارى یک امرى ناخوشایند براى تمام انسان هاست امّا براى پى بردن به ارزش سلامتى و استفاده لذتبخش از تندرستى و قدردانى و سپاسگزارى از آفریننده همه زیبایى ها، تذکر بسیار مهمى است به انسان به عبارت دیگر براى پى بردن به ارزش هر نعمتى، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار دهنده و مناسب ترین وسیله براى بیدارى انسان و استفاده بهینه از نعمت هاى الهى است. بنابراین بیمارى و کسالت نیز یک نعمت است و اگر نگاه ما به زندگى و حوادث آن این گونه باشد، به طور کلى همه چیز عوض خواهد شد و همه فشارهاى روحى و افسردگى ها تبدیل به نشاط و شادابى مى شود.بنابراین تجربه کردن حالات غمگینى و افسردگى، تا حدود زیادى طبیعى است امّا اگر حالت غمگینى بیش از شش ماه طول بکشد و علایمى از قبیل کم خوابى (یا پرُ خوابى در بعضى افراد)، بى اشتهایى، کاهش عملکرد، عدم تمرکز حواس، حالات پرخاشگرانه و... را به دنبال داشته باشد نیاز به مراجعه حضوری و تحت درمان قرار گرفتن را دارد معمولا افسردگی علل خاصی دارد که در ادامه بیان می داریم.1. عوامل ژنتیکى ؛ مطالعات خانوادگى نشان مى دهد که با کم شدن میزان قرابت خانوادگى، احتمال ابتلا به اختلال خُلقى نیز کاهش مى یابد. همچنین اگر یکى از والدین مبتلا به اختلال افسردگى است، 25 درصد شانس ابتلا به اختلال خُلقى در فرزندان وجود دارد. و اگر پدر و مادر هر دو افسرده باشند، شانس بچه ها براى ابتلا به افسردگى 50 تا 75 درصد افزایش مى یابد.البته در مورد شما موضوع به مادر دختر برمی گردد و همان طور که بیان شد علت می تواند زایمان و افسردگی پس از زایمان بوده است.2. عوامل روانى - اجتماعى ؛ مانند: رویدادهاى زندگى و استرس محیطى.مانند نابینا بودن فرزند پس از بدنیا آمدن یا فوت یکی از بستگان نزدیک و ... .3. عوامل زیست شناختى ؛ نوسان در پیک هاى عصبى - به ویژه دو ناقل عصبى به نام هاى نوراپى نفرین گفتنى است همه انسان ها نوسانات خلقى و غمگینى را در زندگى تجربه مى کنند و نباید به محض غمگینى، احساس کنند که به اختلال افسردگى مبتلا شده اند. فقط در صورتى مى توان برچسب افسردگى را به کسى زد که حداقل پنج علامت از نشانه هاى ذکر شده، به صورت مستمر در او مشاهده شود. 1. خُلق افسرده در اکثر مواقع روز (مثل احساس غمگینى و پوچى) ؛2. کاهش قابل توجهى در علاقه یا احساس به فعالیت هاى روزمرّه (تقریباً در همه روز) ؛3. بى خوابى یا پرخوابى تقریباً هر روز ؛4. احساس خستگى مفرط تقریباً هر روز ؛5. تحریک یا کندى روانى - حرکتى تقریباً هر روز ؛6. احساس بى ارزشى ؛7. کاهش تمرکز و کاهش توانایى تفکر ؛8. افکار خودکشى به صورت مکرر (البته بدون داشتن طرح خاص یا اقدام به خودکشى راههای درمانبراى مقابله و درمان افسردگی، تکنیک‌های متعددی موجود است.بسیاری از آنها در کنار مشاوره پزشکی و داروهای ضدافسردگی استفاده می شوند.هرچند باید گفت که درمان به و سیله یک متخصص بسیار ضروری ست.قبل از اجرای تکنیک‌ها بهتر است با متخصص مربوطه مشورت شود.1.مصرف داروپزشک ممکن است استفاده از دارو یا روش خودهیپنوتیزمی را به عنوان روش‌های کمکی همراه با جلسه‌های مشاوره و درمان پیشنهاد کند.مصرف دارو باعث آرامش روانی شده و استرس را کاهش می‌دهند و مقابله با افسردگی را آسان‌تر می کنند.همچنین هیپنوتیزم هم ممکن است بخشی از درمان باشد.2.مشخص کردن هدفافرادی که از این بیماری رنج می‌برند اغلب در زندگی روزمره غرق شده‌اند.تعیین هدف برای افراد حتی بدون از دست دادن انرژی که با افسردگی همراه است به اندازه کافی مشکل است.این تکنیک به فرد می‌آموزد چگونه کارها را به بخش‌های کوچک‌تر و آسان‌تر برای اجرا تبدیل کند.این عمل با کمک به افراد برای دوباره به دست آوردن حس کنترل بر زندگی با این بیماری مبارزه می کند.دوباره یافتن این قدرت افکار مثبت و و احترام به خود را در شخص تقویت می‌کند.3.تکنیک های آرامشفراگرفتن این تکنیک‌ها می‌تواند استرس،تنش‌های عصبی و اضطراب را کاهش دهد.این روش به فرد می‌آموزد چگونه آرامش خود را حفظ کند.روش‌های تنفسی می‌تواند فرد را در حفظ کردن خونسردی یاری کنند.4.نرمشنرمش جنگنده ای قوی با انقباضات عضلانی ست و تصویر از خود،اعتماد‌به‌نفس و خودآگاهی را در فرد تقویت می‌کند.نرمش همچنین سطح اعصاب مخصوصی که برای بالا بردن روحیه شناخته شده‌اند را افزایش می‌دهند.مشکل اینجاست معمولا شخص بیمار می گوید که به دست آوردن انرژی لازم برای شرکت در کلاس‌های ایروبیک را ندارد.باید به تدریج شروع کرد.حتی ده دقیقه تمرین در روز از هیچ بهتر است.برای افزایش انگیزه داشتن یک همراه خیلی بهتر است.حتی یک دور زدن ساده روش فوق العاده‌ای برای شروع است.راهکارهای عملی 1. اجتناب از تنهایى؛ فرد بکوشد به جز مواقعى که ضرورت دارد، در تنهایى قرار نگیرد.2. با افکار منفى خود مقابله کند؛ یعنى، هر وقت این افکار به او هجوم آورد به هر صورت ممکن خود را از چنبره آن نجات دهد؛ براى مثال خود را به کارى مانند مطالعه یا هر کار دیگرى که امکان انجام آن براى او هست، مشغول کند و نگذارد ذهن او جولانگاه افکار منفى باشد.3. به جنبه هاى مثبت خود فکر کند و بکوشد آنها را در یک برگه اى به صورت فهرست، لیست کند.4. به جاى اینکه به کمبودها، عیب ها و ناکامى هاى خود بیندیشد؛ به موفقیت ها و آن امکاناتى که در زندگى از آن بهرمند بوده و هستد فکر کند. 5. با افراد شاداب، فعال، اجتماعى، و متدین و در عین حال مثبت نگر معاشرت کند و از افرادى که همیشه وقتى با آنها مواجه مى شود از زندگى شکایت مى کنند، دورى گزیند.6. ورزش را جزء ضرورى ترین فعالیت هاى خود قرار داده هر روز حداقل نیم تا یک ساعت ورزش کند.7. هر چه مى تواند قرآن بخواند و از دعاهاى اهل بیت(ع) بهره بگیرد: «فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنْهُ»مزمل (73)، آیه 20. البته قرآن را با تأنى و توجه به معنا تلاوت کند.8. از بیکارى و بى برنامگى بپرهیزد و همه اوقات خود را به صورت منطقى پر کند.9. براى برنامه ریزى اوقات شبانه روزى، حتماً با مشاور گفت و گو کند یا از دوستان موفق خود کمک بگیرد.10. به تغذیه خود - به خصوص صبحانه - اهمیت بدهد و هیچ گاه بدون خوردن صبحانه، مشغول تحصیل یا مطالعه نشود.11. هر وقت احساس دلتنگى مى کند، حدود ده دقیقه دوش آب ولرم بگیرد و در صورت امکان شنا کند.12. به مسائل معنوى - به ویژه نماز اول وقت - اهمیت فوق العاده بدهد.13. با توسل به اهل بیت(ع) از آنها بخواهد که به او کمک کنند و همواره امیدوار به لطف و رحمت خدا باشد. 14- شاید بتوان گفت علت اصلی افسردگی انسان دوری او از خداوند و عدم ایمان به او است. دعا بهترین وسیله قرب و انس انسان با خداوند است و آرامشی که انسان از طریق دعا و به خصوص همراه با گریه بدست می آورد، قابل توصیف نیست. دعای به خصوصی توصیه نمی شود، زیرا هر دعایی چنین اثری دارد , ولی خواندن ذکر لا حول ولا قوه الا بالله برای برطرف شدن هم وغم توصیه شده این دعا نیز خواصی دارد از جمله بر طرف شدن هم وغم أَعْدَدْتُ لِکُلِّ هَوْلٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ لِکُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ مَا شَاءَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ رَخَاءٍ الشُّکْرُ لِلَّهِ وَ لِکُلِّ أُعْجُوبَةِ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لِکُلِّ ذَنْبٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ لِکُلِّ مُصِیبَةٍ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ وَ لِکُلِّ ضِیقٍ حَسْبِیَ اللَّهُ وَ لِکُلِّ قَضَاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ لِکُلِّ عَدُوٍّ اعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ وَ لِکُلِّ طَاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه