اسم دختر امام سجاد و امام رضا عايشه است اسم فرزندان امام حسن طلحه و زبير بوده. ما قبول می کنیم که اسم فرزندان امام علي(ع) با اسم خلفا يكي بوده ولي دليلي ندارد كه بقيه ائمه اسم آنها را روي بچه هاي شان بگذارند؟

ممكن است اين بحث توسط كساني مطرح شود كه دوست دارند بگويند حضرت علي ـ عليه السّلام ـ با خلفاء مشكلي نداشتند بلكه در كارهاي مختلف حضرت با خلفاء همكاري داشته است و حتي نام فرزندان خود را به نام خلفاء گذارده است پس چرا شما شيعيان كاسة داغ تر از آش شده ايد و خلفاء سه گانه را قبول نمي‌كنيد و از آنها بيزاري مي جوئيد. آنچه از كتاب هاي شيعه و سني بدست مي آيد اين است كه در اصل اين مطلب كه حضرت علي ـ عليه السّلام ـ فرزنداني به نام عمر و ابوبكر و عثمان داشته اند اختلافي ديده نمي شود و همگي اذعان دارند كه حضرت فرزنداني بدين نامها داشته اند. دو فرزند امام حسن مجتبي هم به نام هاي عمر و طلحه مي باشند. اما در كتابهاي تاريخي نام عايشه در ميان دختران امام سجاد (ع) وجود ندارد. امام داراي سه دختر به نامهاي فاطمه، ‌عليه و ام كلثوم بوده است و نيز امام رضا دختري به نام عايشه نداشته است بلكه بنابر منابع موثق تاريخي و شيعي امام رضا (ع) تنها يك فرزند داشته است كه همان امام نهم محمد بن علي (ع) باشد. برخي هم احتمال داده اند كه امام رضا (ع) دختري به نام فاطمه داشته است كه در زمان حيات امام در كودكي وفات نموده است. هرچند برخي براي امام رضا پنج فرزند ذكر نموده كه يكي آز آنها به اسم عايشه بوده است كه با منابع موثق تاريخي و شيعي منافات دارد. به هر حال نام هاي عمر ، عثمان ،‌ابوبكر،‌ طلحه و امثال اينها در ميان فرزندان امامان (ع) وجود دارند و حتي برخي از اصحاب ائمه (ع) معاويه نام داشته اند لكن هيچ دختري از امامان (ع) عايشه نام نداشته است. نام گذاري بچه هاي امامان به اين اسم‌ها نه منع عقلي دارد و نه منع شرعي چون اين اسامي معاني بد و شرك آلودي ندارند كه امامان و يا شيعيان نتوانند براي بچه‌هاي شان از آنها استفاده كنند. و اينكه برخي از انسانهاي منفور داراي اين اسمها بوده و يا هستند دليل نمي شود كه كسي ديگري نبايد آنها را روي بچه هاي شان بگذارند. چه بسا انسانهاي نا باب هستند كه اسم شان محمد ،‌حسن‌،‌ علي ،حسين و امثال اينها مي‌باشد ولي ناباب بودن آنها دليل بدي اين اسامي نمي شود تا انسانهاي خوب نتوانند از آن اسامي براي خود شان استفاده كنند. و نيز اسم گذاري به اين نامها دليل بر محبت و دوستي نامگذار با كساني كه قبلا اين اسامي را داشته اند نمي‌باشد مگر اينكه خود اظهار كرده و علت نام گذاري را بيان كرده باشد چنانچه كه در استفاده از اسامي پيامبران و امامان اين علت در ميان مسلمانان رايج مي‌باشد. اما مجرد اسم گذاري دليل بر اين علت نيست. وجه نام گذاري بچه هاي امامان و يا اصحاب امامان معصوم اين است که اين نامها در آن زمان رايج بوده است و بر خلاف امروز كه اين اسامي حساسيت برانگيز و نشان دهنده‌ی نوع مذهب و تفكر افراد است در آن زمان ها چنين نبوده و حتي تا قرن ها اين اسامي در ميان آنها و از جمله شيعيان رواج داشته است و كسي با اين نام ها حساسيت نداشته است. شاهد مطلب ما كتاب هاي الاصابه، الاستيعاب و اُسد الغابة است كه بزرگان اهل سنت اسماء صحابه را ذكر كرده اند كه در ميان آنها حدود بيست صحابي بنام عمر و سي صحابي به نام عثمان نام مي برد اين در حالي است كه اين كتابها جامع اسماء تمام صحابه هم نبوده است. همچنين اگر به كتب رجالي شيعه از جمله معجم رجال الحديث مراجعه كنيم، اين اسامي را در ميان شيعيان و حتي ياران نزديك ائمه ـ عليهم السلام ـ به صورت فراوان مي بينيم و علت آن اين بوده است كه نامگذاري خلفاء و يا هر فرد ناصالحي به يك اسمي، عيبي براي آن اسم محسوب نمي شود مثلاً اگر كسي امروز بگويد من نام پسرم را محمد رضا نمي‌گذارم چون اسم شاه بوده است كسي اين سخن او را نخواهد پذيرفت. لذا شيعيان از اسامي خلفاء و حتي اسم‌هايي مانند معاويه و عبيدالله هم احتزاري نداشتند و در تاريخ نام آنان ثبت شده است كه به چند نمونه از آنها اشاره مي شود. 1. عثمان بن حنيف. كه والي حضرت علي ـ عليه السّلام ـ در بصره بود. 2. عثمان بن عمران، كه از اصحاب امام صادق ـ عليه السّلام ـ بود و حضرت در مورد او فرمود: خدا تو را با ما در دنيا و آخرت قرار دهد. 3. عثمان بن سعيد عمري كه از يازده سالگي در خدمت امام جواد ـ عليه السّلام ـ بود و از طرف امام حسن عسكري ـ عليه السّلام ـ وكالت داشته است و حضرت مهدي (عج) هم او را تاييد فرموده و به عنوان اولين نائب خاص خود در غيبت صغري معرفي نمود. 4. عثمان بن مظعون كه از بزرگان صحابه است و چهاردهمين نفري است كه به پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ ايمان آورده است. او زاهد و عابد بود و برادر رضاعي پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ . وي در سال دوم هجرت وفات يافت و بعد از مرگش پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ در حقش فرمود: او خدا و رسولش را دوست مي داشت. 5. عمر بن يزيد كوفي كه امام صادق ـ عليه السّلام ـ در مورد او فرمود: و الله تو از ما اهل بيت هستي. 6. معاوية بن وهب كه از ياران حضرت صادق ـ عليه السّلام ـ و مورد وثوق او بوده است. 7. معاوية بن عمار كه مورد وثوق امام ششم و هفتم بوده است. 8. عبيدالله بن عباس، فرزند حضرت ابوالفضل العباس و... . ثانياً هيچ دليلي نداريم كه علت نامگذاري فرزندان حضرت بنام خلفاء بخاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده باشد بلكه نفرت و بيزاري امام علي ـ عليه السّلام ـ نسبت به خلفاء آن قدر روشن است كه نمي توان آن را انكار نمود كه حتي معاويه در جنگ صفين در يكي از مكاتبات خود به حضرت علي ـ عليه السّلام ـ چنين نوشت كه به من خبر رسيده است كه تو براي ابوبكر و عمر و عثمان طلب رحمت مي كني و اين از دو وجه خارج نيست يا تقيه مي كني و مي ترسي كه اگر از خلفاء بيزاري بجويي مردم از دور تو پراكنده شوند و يا اينكه دروغ مي‌گويي. بعد معاويه چنين مي نويسد: از بعضی خواص و نزديكان تو به من خبر رسيده است كه در خلوت با شيعيان خود ميگويي من نام سه پسرم را به نام ابوبكر و عمر و عثمان گذاردم هر وقت كه از بهر ايشان طلب رحمت مي‌كنم بدانيد كه منظور من فرزندان خودم هستند. و نيز براي رفع اين توهم از حضرت علي ـ عليه السّلام ـ نقل شده است كه فرمود: من نام فرزندم را عثمان گذارم بنام برادرم عثمان بن مظعون كه قبلا در مورد او اشاره شد. پس نه مجرد نامگذاري مستلزم محبت با مسماهاي پيشين و نه عدم نامگذاري دليلي معقول بر اثبات تبري از آنها مي باشد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه