در صلوات شعبانیه می خوانیم: وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ، و روزى من گردان که کمک مالى دهم بر کسى که روزیت را بر او تنگ کردى بوسیله آنچه بر من فراخ گرداندى از فضل خویش .....سوال این است که اگر خداوند متعال بر اساس مصلحت خویش روزی را بر کسی تنگ کرده است چرا دیگر از خداوند درخواست می کنیم که: روزى من گردان که کمک مالى دهم بر کسى که روزیت را بر او تنگ کردى/منظور این قسمت از دعا چیست؟

ابتداء لازم است به دو مطلب که از اصول آموزه های اساسی دین است توجه شود تا به معنای مراد در دعا برسیم:اول این که، جهانی که خداوند آفریده بر اساس علم، حکمت و مصلحت است و جهانی که ما در آن زندگی می کنیم جهان ابتلاء و امتحان به انواع و اقسام امتحانها و ابتلائات است. و هر کس به اندازه ی ظرفیت وجودی و وسع خود مورد امتحان و آزمایش قرار می گیرد و هیچ استثنائی هم در این امر وجود ندارد، و این امتحانها و آزمایشهای الهی برای تعلیم و تربیت انسان، تشخیص خوب و بد، و کمال وجودی انسان است. دوم این که، جهانی که ما در آن زندگی می کنیم جهان روابط است، روابط بین آفریننده و آفریده شده و بین آفریده ها، و در این روابط یک سری وظائف و حقوق متقابل وجود دارد، که به لحاظ عقلی و شرعی ما به عنوان موجود دارای شعور و مسئولیت دار موظف به رعایت و أداء آنها هستیم.بر اساس مطلب بالا اگر می بینیم که مثلا در دعای ماه مبارک شعبان آمده ک: « اللهم ... وَارْزُقْنى مُواساةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِما وَسَّعْتَ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِکَ ...؛ خدایا ... و روزى من گردان که کمک مالى دهم بر کسى که روزیت را بر او تنگ کردى بوسیله آنچه بر من فراخ گرداندى از فضل خویش ... »، این بر مبنای توجه به مسأله ی امتحانها و آزمایشهای الهی و وجود روابط و حقوق و وظائف متقابل بین خداوند و بین موجودات به خصوص بین انسانها است.اگر خداوند کسی را بر اساس علم، حکمت و مصلحت به یک مصیبتی مثلا تنگی در روزی مبتلا کرده و امتحان می فرماید چنین نیست که آن که را که وسعت در رزق و روزی داده مورد ابتلا و امتحان قرار نمی دهد، بلکه چه بسا امتحان آن که وسعت در رزق و روزی یافته بسی سنگین تر و سخت تر از آن کس است که به مصیبت و امتحان تنگی در روزی مبتلا شده است و نمونه های آن در تاریخ و قرآن زیاد است، مانند قارون.آنچه مهم است این است که در موقع ابتلا و امتحان الهی هر کس باید به نوع امتحان و فلسفه ی آن دقت کرده و تلاش نماید سر بلند بیرون بیاید. مثلا فقیر و تنگ روزی و تنگ دست سعی نماید دعا بیشتر کند و استغفار نماید و شخصیت خود را حفظ کند، پیش هر کس و نا کس رو نیندازد و... ؛ و ثروتمند و کسی که خداوند به او توسعه در رزق و روزی داده سعی نماید به شکرانه ی این همه نعمت مادی الهی که به دست او رسیده، درخواست توفیق کمک به دیگران را نماید و دست گیر فقیران و بیچارگان باشد و آبرو داری کند، چرا که زیاد شدن مال و دوام توفیق و بقا سلامتی به نوعی با کمک به آنها تأمین نماید.پس ما این درس را از دعای ماه مبارک شعبان در کنار درسهای دیگر آن می گیریم که مسئولیت مدارانه با تأسی به محمد و آل محمد( صلی الله علیه و آله و سلم) به فکر دیگران باشیم و با توجه به امتحانها و آزمایشهای الهی اگر توان مالی خداوند به ما داده، دعا و درخواست کنیم که در راستای رعایت حقوق و ادای وظائف انسانی و ایمانی توفیق کمک به دیگران را هم به ما بدهد، چرا که توفیق کمک به دیگران نصیب و روزی هر کس نمی شود!. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه