مگر خدا نفرموده است که حق الناس رو رعایت کنید من از حق الله میگذرم به همین سبب بعضى افراد مى گند که ما نماز نمى خوانیم و مسائل دیگر رو رعایت مى کنیم و خدا از حق خودش میگذره؟

اولا: از قرآن کریم وسایر متون دینى استفاده مى شود که، بخشش گناهان وگذشت خداوند از حق خود، در جائى است که انسان گناهان وخطاهائى را از روى جهالت انجام دهد وتوبه کرده و با عمل صالح گذشته خود را جبران نماید در اینصورت از حق خود مى گذرد، نه این که عمداً گناه کند واصرار بر عمل خود داشته باشد به این خیال که خداوند او را مى بخشد.خداوند متعال در این باره فرموده است «ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذینَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ ». نحل )16(، آیه 119.؛ ( امّا پروردگارت نسبت به آنها که از روى جهالت، بدى کرده اند، سپس توبه کرده و در مقام جبران برآمده اند، پروردگارت بعد از آن آمرزنده و مهربان است. » و یا در آیه دیگر مى فرماید: «وَ إِنِّى لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى ». طه )20(، آیه 82.؛ ( و من هر که را توبه کند، و ایمان آورد، و عمل صالح انجام دهد، سپس هدایت شود، مى آمرزم!»بنا بر این اگر کسى عمداً نماز نخواند بر اساس آنچه در روایات آمده موجب کفر اومى شود ودیگر زمینه اى براى بخشش وگذشت نمى ماند.ثانیا: اگر قرار بود خداوند از حق خودش به این راحتى بگذرد بگونه اى که هر کس خواست به دستورات الهى عمل کند و هر کس دوست داشت آن را رها نماید؛ در اینصورت چه لزومى داشت که اصلا خداوند دستورى براى بندگانش صادر کند و یا دیگر لزومى نداشت تا خداوند متعال براى ابلاغ دستورات خودش به مردم صد و بیست و چهار هزار پیامبر را با آنهمه مشقت هایى که براى آنها وجود داشت مبعوث نماید.ثالثا: اگر قرار باشد خدا نسبت به حق خودش در خصوص نماز بى تفاوت باشد دلیلى ندارد این همه آیات و روایات مربوط به عذاب کسانى که نسبت به نماز سهل انگارند و یا نماز نمى خوانند بیان نماید. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه