آيا وقتى كه مردم از عالم قبر خارج و به سوى عالم نفس و قيامت وارد شدند قيامت كبرى بر پا مى شود؟

برخى از علايم قبل از نفخ صور (صور اول حضرت اسرافيل كه همه مى ميرند). در آن زمان ثروتمند بيش از ديگران از فقر نگران است، به فقرا و ضعيف ها كمك نمى شود، كسى كه شأنيت و لياقت ندارد مردم را هدايت و ارشاد مى كند. چون اين قضايا تحقق يابد، اندكى بعد، ناگهان، زمين صيحه ى عجيبى مى كشد... (زمين پاره هاى جگر خود (طلا و نقره ها) را بيرون مى ريزد، ولى فايده اى ندارد. اين است معناى كلام خداوند كه مى فرمايد: (فَقْد جاءَ اَشْراطُها)[1]؛ در حالى كه هم اكنون، علايم قيامت آمده است. هم چنين قرآن مجيد مى فرمايد: (يَسْئَلُونَكَ عَنِ السّاعَةِ أَيّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّي)؛ از تو سؤال مى كنند كه قيامت چه زمانى بر پا مى شود، بر ما مشخص كن. اى پيغمبر بگو: علم به قيام قيامت و دانستن ساعت و زمان آن نزد پروردگارم است[2]. در جاى ديگر نيز مى فرمايد: مردم روى زمين، در آن روز، بيش از يك فرياد مهيب و وهشت زا مهلت ندارند.[3] بعد از نفخه و صور اول، نوبت صيحه ى صور دوم مى رسد: (ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ)[4]. در صيحه ى دوم كه حيات بخش است انسان ها از قبرها برانگيخته مى شوند و براى حساب و كتاب به صحراى محشر مى روند.[5] قرآن از فاصله ى ميان دو نفخه سخن نگفته است، اما در روايات آمده كه مقدارش به اراده ى خداست.[6] البته در قيامت، ساعات و شب و روز دنيايى نيست؛ لذا در تعيين مقدار زمان قيامت، قرآن مى فرمايد: فرشته و روح و ساير ملائكه به سوى خداوند حركت مى كنند، در روزى كه مدت آن پنجاه هزار سال است[7]. از اين آيه و آيه هاى مشابه استفاده مى شود كه روز قيامت طولانى است.[8] (يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً)؛ روزى كه در صور دميده شد شما دسته دسته به محشر خواهيد آمد.[9] قيافه هاى مردم گوناگون است[10] و دادگاه الهى با حضور شاهدان عينى برگزار مى شود: (شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ)[11]؛ وقتى به آن مى رسند، گوش ها و چشم ها و پوست هاى تنشان به آنچه مى كردند گواهى مى دهند. پل صراط، در احاديث، يكى از گذرگاه هاى انسان در قيامت، عبور از پل صراط ذكر شده است. شيخ صدوق مى فرمايد: صراط، گذرگاه مخصوصى است كه در لبه و كنار جهنم كشيده شده است و مفاد كلام خداوند در سوره ى مريم است: (وَ إِنْ مِنْكُمْ إِلاّ وارِدُها)؛ همگى شما وارد آن گذرگاه مى شويد.[12] با روشن شدن وضعيت انسان ها، مستحقين پاداش، به بهشت جاويد و مستحقين كيفر، به جهنم روانه مى گردند. قرآن مجيد درباره ى بهشت و جهنم و اوصاف و حالاتشان به تفصيل سخن گفته است كه در اين جا به مواردى از آن آيات اشاره مى كنيم: بهشت و اوصاف آن 1. سوره ى سجده، آيه ى 17. 2. سوره ى زخرف، آيه ى 71. 3. سوره ى فرقان، آيه ى 75. 4. سوره ى واقعه، آيه ى 21. 5. سوره ى طور، آيه ى 22. 6. سوره ى محمد، آيه ى 15. 7. سوره ى انسان، آيه ى 17. 8. سوره ى مطففين، آيه ى 25. 9. سوره ى زمر، آيه ى 20. 10. سوره ى غاشيه، آيه ى 13. جهنم و اوصاف آن 1. سوره ى حجر، آيه ى 43. 2. سوره ى مرسلات، آيه ى 34. 3. سوره ى فرقان، آيه ى 14. 4. سوره ى هود، آيه ى 110. 5. سوره ى مؤمن، آيه ى 72. 6. سوره ى الحاقه، آيه ى 30. 7. سوره ى فاطر، آيه ى 36. 8. سوره ى نساء، آيه ى 60. 9. سوره ى أعلى، آيه ى 14. 10. سوره ى ابراهيم، آيه ى 50. پی نوشتها:[1]. محمدحسين حسينى طهرانى، معادشناسى، ج 4، ص 16 به بعد. [2]. سوره ى اعراف، آيه ى 187. [3]. سوره ى يس، آيه ى 49. [4]. سوره ى زمر، آيه ى 68. [5]. محمد تفى فلسفى، گفتار فلسفى معاد، ص 39 به بعد. [6]. همان، ص 41. [7]. سوره ى معراج، آيه ى 4. [8]. علم الهدى، معاد و عدل، ص 119. [9]. سوره ى نباء، آيه ى 19. [10]. ر.ك: معاد و عدل، ص 122. [11]. سوره ى فصلت، آيه ى 20. [12]. معاد و عدل، ص 154. منبع: آخرين سفر، رحيم لطيفى، انتشارات مركز مديريت حوزه علميه قم (1385) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه