میخواستم بدونم گناه زن در خیانت به همسرش بیشتره یا مردی که به زنش خیانت میکنه کدوم بیشتر گناه میکنندو اثار دنیوی و اخروی خیانت به همسر کدومه؟ باتشکر

در پاسخ به مطالب زیر توجه کنید . الف. پاسخ اجمالی رابطه نامشروع زن شوهر دار و مرد شوهر دار هر دو زنا و از گناهان کبیره است و بزرگی گناه هر دو یکسان است و کیفر و مجازات و حد شرعی هر دو نیز یکسان است و نمی توان گناه یکی را از دیگری بزرگتر دانست . ب. پاسخ تفصیلی 1.      خیانت و امانت داری همسران همسران پیش از این که جسم و تن خویش را به یک دیگر هدیه کرده باشند، دل و قلب خویش را به یک دیگر بخشیده اند و هر کسی عشق و محبت و مودت خویش را در خانه دل دیگری به ودیعت و امانت گذاشته است. عقد زناشویی و ازدواج به معنای این است که پیمانی استوار میان دو قلب بسته شده تا حافظ عشق و محبت دیگری باشند. بنابراین هر گونه خیانت به معنای روابط با جنس مخالف نامحرم به معنای پیمان شکنی و بی وفایی است که عقل و شرع آن را ناپسند و گناه می شمارد .   هر همسری متعهد و ملتزم شده است که در چارچوب شریعت و عقل و اخلاق عمل کند و هر گونه روابط بیرون از این چارچوب با جنس مخالف را خیانت و بی وفایی تلقی کرده و جرم و گناه می شمارند . به عنوان نمونه در باره وظایف زنان نسبت به شوهران خود به اموری به عنوان وظایف همسری اشاره شده که از آن جمله می توان به اجتناب و خودداری از خودنمایی و خودآرایی برای نامحرمان(احزاب، آیات ۳۲ و ۳۳) ، اجتناب از رفتارهای تحریک آمیز جنسی(همان)، اجتناب و پرهیز از نازک کردن صدا (هما)، حفظ حجاب در برابر نامحرمان و افراد بیگانه(احزاب، آیات ۵۳ تا ۵۹) ، حفظ اسرار خانوادگی و زناشویی(تحریم، آیات ۳ و ۴) ، خانه نشینی و عدم حضور در اجتماعات مگر با حفظ عفت و حجاب و حیا و شئونات (احزاب، آیات ۳۲ و ۳۳) و مانند آن اشاره کرد . این بدان معناست که اگر زنی بر خلاف این قوانین و شئونات عقلانی و عقلایی عمل کند، برخلاف پیمان زناشویی عمل کرده است و خیانت و بی وفایی به عقد و پیمان زناشویی به شمار می آید و عقوبت دنیوی و اخروی بر آن مترتب می شود . خداوند زنان لوط و نوح را زنانی خائن می داند که به همسران خویش با آن که پیامبر بودند، خیانت کرده و اسرار و رازهای خانوادگی را به دیگران خبر می دادند. اینان به سبب همین خیانت در همسری از سوی خداوند به عنوان دو نمونه زشتی ها معرفی شده که در دنیا و آخرت خوار و رسوا شده اند.(تحریم، آیه ۱۰ ) 2.      همسرانی که به یک دیگر خیانت می کنند، می بایست منتظر آثار آن چون رسوایی(نساء، آیات ۱۰۷ و ۱۰۸) ،محرومیت از محبت خدا(همان و نیز انفال، آیه ۵۸) ، خشم خدا(آل عمران، ایات ۱۶۱ و ۱۶۲) و عذاب اخروی (تحریم، آیه ۱۰) باشند . 3.      از نظر قرآن، خائنان نمی توانند با مکر و حیله خود را در امنیت بدانند، چرا که خداوند ایشان را رسوا می کند و حیله ها و مکرهایشان را به مکری دیگر بر ملا و آشکار می سازد. خداوند در آیه ۵۲ سوره یوسف بیان می کند که خیانتکاران در مسایل زناشویی ، در مکر خویش ناکام خواهند ماند و رسوا عام و خاص می گردند . داستان عشقی زلیخا و زنان اشراف مصر که در سوره یوسف(ع) بیان شده است خود بهترین گواه این مطلب است که روابط بیرون از چارچوب زناشویی هر چند که با مکر و حیله همراه باشد، روزی تشت رسوایی آن از بام فرو خواهد افتاد و کوس رسوایی اش بر هر کوی و برزن نواخته خواهد شد؛ چرا که خداوند خیانت را بسیار زشت دانسته و خیانت کارانی که مخفیانه عهد و پیمانی را از جمله عهد زناشویی را می شکنند، رسوا و خوار می کند . خداوند در آیه ۲۳ سوره یوسف، هر گونه مراوده و رفت و آمدهایی که شئونات خانوادگی را تهدید می کند و اسباب روابط جنسی بیرون از دایره خانوادگی را سبب می شود را زشت و گناه ارزیابی می کند و مکر و خیانت این گونه افراد را ناکام و ایشان را رسوا می سازد؛ چنان که زلیخا و زنان اشراف مصر را رسوا کرده و مکر و حیله گری های آنان را برای روابط جنسی پنهانی ناکام گذاشته است.(یوسف، آیه ۲۵ و ۵۱ و ۵۲ ) 4.     لازم است در مورد گناه زنا و روابط نامشروع و آثار آن تذکری داده شود : زنا از گناهانی است که در تمام ادیان‌آسمانی حرام اعلام شده و از گناهان بزرگ شمرده شده است . چنانچه این گناه توسط زن شوهر دار واقع شود، گناه‌آن بسیار بزرگ تر است . به همین خاطر هم مجازات دنیایی آن سنگین است و هم مجازات اُخروی آن . انجام عمل خلاف شرع موجب تباهی انسان و باعث فنا و هلاکت او است. امام باقر(ع) فرمود: ما من نکبة تصیب العبد الا بذنب؛ هیچ نکبتی دامنگیر شخص نمی شود مگر به واسطه گناهی که مرتکب شده است. (1 ) امام علی(ع) می فرماید: خداوند آسایش و زندگی راحت هیچ مردمی را نمی گیرد مگر به علت گناهانی که مرتکب شده اند. خداوند هرگز به بندگان خود ستم نمی کند. (2 ) گناه صرف نظر از خطراتی که برای جهات فردی و اجتماعی دارد، بزرگ ترین عامل انحطاط و سقوط انسانیت است . قرآن کریم در مورد زنا می فرماید: ولا تقربوا الزّنا انّه کان فاحشة و ساء سبیلاً؛ نزدیک زنا نشوید که کار بسیار زشت و بد راهی است. (3 ) زنا از گناهان کبیره است . آثار و عواقب بسیار خطرناک دنیوی و اخروی به دنبال دارد. از جمله شش اثر آن که در بیان امام صادق علیه السلام آمده، عبارت است از: سه اثر زنا در دنیا و سه اثر آن در آخرت . اما آثار دنیوی زنا :1- آبرو را می برد 2 رزق وروزی را کم می کند، 3- مرگ را نزدیک می کند، اما آثار اخروی آن :1- خشم و غضب پروردگار را به دنبال دارد، 2- در عالم قبر وقیامت از او به سختی وبدون ارفاق وتخفیف حساب کشی می شود .3- جایگاه زناکار همیشه در جهنم است . (4 ) امیرمؤمنان(ع) می فرماید: در روز قیامت به امر خدا بوی گندی وزیده می شود که تمام اهل محشر ناراحت می شوند تا این که نفس کشیدن بر آن ها مشکل می گردد، پس منادی ندا می کند: آیا می دانید این بوی گند چیست؟ گویند: نمی دانیم و سخت ناراحت مان کرده، پس گفته می شود: این بوی عورت زناکاران است که بدون توبه از دنیا رفته اند. پس ای اهل قیامت همه آن ها را لعنت کنید که خدا نیز آن ها را لعنت کرده است ؛ در این صورت کسی نمی ماند در محشر مگر این که آن زناکاران را نفرین و لعنت می­کند و می گویند: خدایا! زناکاران را لعنت فرما. (5 ) بنابراین زنا و لواط و بی عفتی و بی بند و باری جنسی، فاسد کننده دنیا و آخرت است. کسی که مرتکب چنین اعمال شنیع شده، واجب و لازم است فوراً نادم شده و توبه کرده و به سوی خداوند باز گردد تا خود را از منجلاب بدبختی نجات دهد . امّا با همه این سخنان و روایات باید به پیام آرام بخش و زندگی ساز خداوند جان دل سپرد و دانست که : هیچ گناهی غیر قابل بخشش نیست: «ان اللّه یغفر الذنوب جمیعاً» ؛ خداوند همه گناهان را می بخشد». (6 ) اگر کسی مرتکب گناه یا گناهانی شود، کبیره باشد یا صغیره ،کم باشد یا زیاد، ولی پشیمان شده باشد و توبه حقیقی نماید و به درگاه خداوند استغفارکند ،خداوند توبه او را می پذیرد و گناهان او را می بخشد . درآیه 53 سوره زمر می فرماید :« به آن بندگانم که با گناه کردن بر نفس خویش ظلم و ستم روا داشته اند ، بگو هرگز از رحمت بی منتهای خدا ناامید مباشید. البته خداوند همه گناهان شما را خواهد بخشید که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است » رسول اکرم(ص) فرمود : هر مرضی دارویی دارد و داروی گناهان استغفار و طلب عفو از پیشگاه ذات پاک الهی است. (7) توبه که به معنی پشیمانی واقعی از معصیت است، موجب بخشش گناه شده و صفحه قلب را از آلودگی پاک و تیرگی را مبدّل به روشنایی می سازد . گناه هر چه باشد ،قابل توبه است و توبه از آن در درگاه الهی پذیرفته می شود، به شرط آن که توبه حقیقی باشد؛ یعنی انسان از عمق دل توبه کرده باشد . گناه زنا نیز با توبه واقعی پاک می شود. توبه واقعی پشیمانی از تمام رفتارهای گناه‌آلود گذشته که به زنا ختم شد و عزم و تصمیم واقعی به ترک همه آنها واقع می شود. اگر چنین چیزی صورت گرفت، توبه واقعی شکل می گیرد و وعده خدا نیز به پذیرش توبه محقق خواهد شد و شخص توبه کار واقعی محبوب خدا می شود. پس از این مرحله، نیاز به چیز دیگری نیست. گناه زنا حق الله است و فقط با توبه پاک می شود و نیاز به بازگو کردن آن پیش کسی، یا مجازات و یا کفاره و مانند آن ندارد . پی نوشت ها :1. محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 269، حدیث 4 .2. محمد تقی فلسفی، کودک، ج 1، ص 16 (المستطرف، ج 2، ص 461 ).3. اسراء (17) آیه 32 .4. بحارالانوار، ج 76، ص 22 .5. وسایل الشیعه، ج 14 ص 243 .6. زمر (39)آیه 53 .7. محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ماده ذنب، شماره 6655، ج 2، ص 997 .     .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه