در یک سخنرانی مذهبی شنیدم که امام علی(ع) طاس بوده و در نبرد با عمروبن عبدود زخمی بر سرشان وارد شده که همیشه جای آن باقی مانده، آیا این موارد صحت دارد؟ در چه کتابی نوشته شده است؟

در روایاتی آمده است که حضرت علی علیه السلام اصلع بود . (1)صلع« به فتح صاد و لام» به معنای ریختن موی جلو سر است . (2) اصلع به کسی می گویند که موی جلو سر او ریخته باشد . اصلع بودن از صفات خوب انسان است و در حدیثی آمده است که : لا تجد فی اربعین اصلع، رجل سوء .(3) در میان چهل تن مرد اصلع ، مرد بدی نمی بینی . در حدیث دیگری آمده است که علی علیه السلام فرمود: اذا اراد الله بعبد خیرا رماه بالصلع فتحات الشعر من راسه و ها انا ذا .(4) هنگامی که خداوند بنده ای را دوست بدارد او را اصلع می کند . در میان مردم عرب اصلع بودن خوب بود و آن را دوست می داشتند و به فال نیک می گرفتند . (5)حضرت علی علیه السلامرا « انزع » هم می نامیدند و این هم در روایات آمده است . (6) انزع به کسی می گویند که موی جلو سرش ریخته شده باشد . (7)بر این اساس نباید آن حضرت را طاس گفت چون طاس معنای دیگری دارد و آن معنا بد است ولی اصلع بودن مدح است . سری که بر اثر کچلی یا مرض دیگری موهایش ریخته شده باشد و سر، بدون مو بماند ، طاس نامیده می شود . (8)در باره بخش دوم سوال باید گفت که در روایات آمده است که عمرو بن عبد ود با شمشیر بر سر آن حضرت زد و زخمی شد .1- بحار الانوار ج 35 ص 2 س 7 ، ص 53 ح 8 و ص 54 س 1 . موسوعه الامام علی بن ابی طالب ج اول ص 87 به نقل از منابع مختلف ال سنت مانند طبقات و تاریخ طبری و غیر اینها . 2- اقرب الموارد ماده صلع . 3- بحار الانوار ج 5 ص 280 .4- همان ج 35 ح 8 به نقل از عیون اخبار الرضا.5- لسان العرب ج 8 ص 352 ماده نزع . 6- بحار الانوار ج 35 ح6 .7- همان ، سطر آخر . 8- فرهنگ معین کلمه طاس . 9 - بحار الانوار ج 20 ص 204 س 7 و ص 227 س 11 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه