اگر امر به معروف و نهی از منکر با تحصیل و درس محصل و دانشجو تعارض داشته باشد کدام مقدم است؟ برود در خوابگاه و کتابخانه درس بخواند یا برود بیرون و در جامعه امر به معروف کند؟

همه مراجع تقلید: تحصیل و امر به معروف هر دو واجب هستند، باید دقت داشت که گفتنِ به زبان تنها یکی از راه های امر به معروف و نهی از منکر است و برای جلوگیری از گناه می توان شیوه های مختلفی را اجراء کرد، مانند نشر کتاب، نوشتن مقاله، تدریس و ... که با تحصیل تعارض ندارند، همچنین باید دانست که امر به معروف مانند هر تکلیفی شرایطی دارد که یکی از آنها قدرت است و در صورت داشتن قدرت و تمکّن واجب می شود و اگر شما نتوانید یا باعث ضرر و اختلال در زندگی شود واجب نیست و فقط آن مقداری که باعث اختلال در زندگی و تحصیل نمی شود واجب است.[1] تبصره: مکلف وظیفه ندارد که تمامی منکرهای که در تمام شهر اتفاق می افتد را نهی از منکر کند بلکه فقط آن مقدار که در حد توان و وسع او است بر او واجب است. پی نوشت: [1]. امام، توضیح‏ المسائل، م 2791؛ خامنه‌ ای، اجوبة الاستفتائات، س 1087 و سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ تبریزی، استفتائات، س 988؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، امر به معروف، شرط ششم و م 2211؛ نوری، توضیح‏ المسائل، م 2789؛ بهجت، توضیح‏ المسائل، م 1608، و استفتائات، امر به معروف، س 464؛ دفتر مراجع تقلید. منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف‫، ۱۳۹۵. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه