آیا حدیثی که در پشت اسکناسهای 5000 هزار تومانی به نقل از پیامبر (ص) آمده است جعلی می باشد یا خیر؟ (اگر علم در ثریا باشد مردانی از سرزمین پارس به آن دست پیدا خواهند کرد.)

اعتبار روایات با توجه به موضوع مورد بحث آنها بررسی می شوند، روایاتی که در باره اصول عقاید است حتما باید از طریق سلسله های مختلف و قابل اعتماد روایت شده باشند در حالی که روایات فقهی با داشتن تنها یک سلسله سند معتبر قابل اعتماد و لازم الاجرا می باشد.معمولا اعتبار روایاتی با مضمون روایت مورد نظر شما، چون نه اصول اعتقادی است و نه از احکام عملی، مورد بررسی قرار نمی گیرند.با این مقدمه در جواب شما باید گفت که : این حدیث را عبدالله ابن جعفر حمیری در کتاب قرب الاسناد، از پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) نقل نموده که آن حضرت فرمود: «اگر علم در ثریا باشد مردانی از سرزمین فارس به آن دست خواهند یافت».[1]در باره ی سند این روایت باید دو امر مورد بحث قرار گیرد:1. سندحمیری تا امام معصوم2. سند ما به کتاب قرب الاسناددر باره ی سند عبدالله حمیری به امام معصوم(ع) گفته شده است که ابو العباس عبد الله بن جعفر بن حسين بن مالك بن جامع حِميَرى قمى، از ياران امام حسن عسگرى عليه‏السلام و از فقها و روات بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى مى‏باشد.ایشان از مقام و منزلت والايى در ميان علما و فقهاى بزرگ شيعه برخوردار است و شخصيت‏هايى همچون شيخ صدوق در مشيخه «الفقيه» و نجاشى در «رجال» و مجلسى دوم در «روضة المتقين» و مامقانى در «تنقيح المقال» و عليارى در «بهجة الآمال» فقاهت، وثاقت و وجاهت او را در ميان مشايخ روايى شهر قم مطرح نموده‏اند.وى از مشايخ بزرگ محمد بن يعقوب كلينى به شمار مى‏آيد و كلينى در كتاب «كافى» بسيار بر او استناد نموده و از او روايت نقل كرده است.حميرى با امام هادى و امام حسن عسكرى عليهماالسلام مكاتباتى داشت و على رغم فشار شديد حكومت عباسى در قطع ارتباط ميان شيعيان و آن دو امام بزرگوار، ارتباط خود را با امامان خود حفظ كرده و از آن دو امام همام پيوسته رهنمود مى‏گرفت.پس از شهادت امام حسن عسكرى عليه‏السلام حميرى رابطه خود را با معدن وحى در زمان غيبت صغرى قطع نكرد و از طريق «محمد بن عثمان عمرى» رابطه و مكاتبه ی خود را با امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف حفظ نمود و مسائل و مشكلات خود را از امام زمان از طريق نامه مى‏پرسيد و از نور وجود آن حضرت بهره‏مند مى‏گشت. وى مجموعه اين نامه‏ها را در كتابى به نام «مسائل عن محمد بن عثمان العمري و التوقيعات» جمع آورى نموده است. پس ایشان از علما و مؤلفین بزرگ حدیث و کتاب او نیز از منابع معتبر روایی و مورد اعتماداست.[2]و اما در باره سند ما به کتاب قرب الاسناد باید بگوییم:علاوه بر این که این روایت را بحار الانوار هم از قرب الاسناد نقل کرده است و ما از این طریق هم به کتاب قرب الاسناد دسترسی داریم، نسخه‏اى از این کتاب در كتابخانه حضرت آيت الله بروجردى موجود است كه تاريخ نگارش آن 1359 هجرى است و به خط حسن مير خانى مى‏باشد. اين نسخه از نسخه‏اى تهيه شده كه از روى نسخه‏اى كه اجازه مؤلف آن، يعنى عبد الله بن جعفر حميرى در تاريخ 304 هجرى بر آن بوده، نوشته شده است.[3]در پایان تذکر این نکته بی فایده نیست که روایات زیاد دیگری در تفسیر آیه 54 سوره مائده و آیه 38 سوره محمد، هم داریم که در آنها بجای کلمه «علم» کلمه «دین» یا «ایمان» آمده است.توضیح این که:هنگامی که آیاتی از قرآن در نکوهش قوم عرب، بجهت عدم ثبات و پایداری در ایمان، و تهدید به جایگزینی قوم دیگر بجای آنها، برای پذیرش ایمان نازل شده، مانند این آیه ی شریفه: «اگر شما از پذیرش اين دین روی بگردانید، خداوند قوم ديگرى را بجای شما می آورد كه مثل شما نیستند».[4] و نیز این آیه «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! هر كس از شما از آيين خود باز گردد خداوند در آينده جمعيتى را مى‏آورد كه آنها را دوست دارد و آنها نيز خدا را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر كافران نيرومند و شكست ناپذيرند، مردانى كه در راه خدا جهاد مى‏كنند و هرگز از سرزنش كنندگان هراسى به خود راه نمى‏دهند»[5]. اصحاب از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند: اين گروهى كه خداوند در اين آيات به آنها اشاره كرده كيانند؟! در اين هنگام که سلمان در کنار پيامبر(ص) بود، پیامبر(ص) دست بر پاى - و طبق روايتى بر شانه سلمان زد و فرمود: «منظور اين مرد و قوم اوست، سوگند به آن كس كه جانم به دست اوست، اگر ايمان در ثريا باشد گروهى از مردان فارس آن را به دست مى‏آورند».[6]پی نوشتها:[1] جعفر عن أبيه أن رسول الله ص قال لو كان العلم منوطا بالثريا لتناولته رجال من فارس. قرب الاسناد، ص53، بحارالأنوار، ج64 ، ص175.[2] اين كتاب از اصول چهارصدگانه اوليه شيعه به شمار مى‏آيد و از زمان نگارش تا حال در طول بيش از هزار سال پيوسته مورد توجه علما و بزرگان شيعه واقع شده و رواياتش در مجموعه‏هاى بزرگ روايى نقل شده است كه از جمله ی آنهاست: كتاب كافى شيخ كلينى، كتاب فقيه و خصال شيخ صدوق، تهذيب شيخ طوسى، بحار الانوار علامه مجلسى، وسائل الشيعه شيخ حر عاملى، و مستدرك الوسائل محدث نورى. برای آگاهی بیشتر نک: سؤال 1181، نمایه: ایرانیان و اعراب.[3] برای اطلاع بیشتر به نرم افزار جامع احادیث مراجعه بفرمایید. [4] محمد، 38 " وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَيْرَكُمْ ثُمَّ لا يَكُونُوا أَمْثالَكُمْ".[5] مائده، 54"يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليمٌ".[6]بحارالأنوار، ج،22، ص52، باب 37، ما جرى بينه و بين أهل الكتاب. برگزيده تفسير نمونه، ج‏4، ص 464."وَ قَالَ الطَّبْرِسِيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ وَ رَوَى أَبُو هُرَيْرَةَ أَنَّ نَاساً مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ ص قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ ذَكَرَ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ وَ كَانَ سَلْمَانُ إِلَى جَنْبِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَضَرَبَ يَدَهُ عَلَى فَخِذِ سَلْمَانَ فَقَالَ هَذَا وَ قَوْمُهُ وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لَوْ كَانَ الْإِيمَانُ مَنُوطاً بِالثُّرَيَّا لَتَنَاوَلَهُ رِجَالٌ مِنْ فَارِسَ".http://farsi.islamquest.net .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه