1. از نظر مفردات قرآنی، فرق بین (إنّ) و (أنّ) در استعمال چیست؟ 2. فرق بین (مودّت) و (محبّت) چیست (خصوصاً در استعمال قرآنی)؟ 3. فرق بین (مُلک) و (ملکوت) چیست (خصوصاً در استعمال قرآنی)؟

1. (إنّ) و (أنّ)، (به فتح و کسر) هر دو حرف تأکید اند و برای تأکید مطلب ذکر می شوند؛ [1] مانند (إِنَّ اللَّهَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ) [2] و (أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدیرٌ). [3] فرق مشهور میان این دو حرف آن است که ما بعد (إنّ) (به کسر اوّل) جمله بوده و ما بعد (أنّ) (به فتح اوّل) تأویل به مصدر رفته، در حکم مفرد است. [4] مانند آیه شریفه ذکر شده: "أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ..." که (أنّ) با اسم و خبرش تأویل به مصدر رفته، در حکم مفرد بوده و مفعولٌ به برای (تعلم) است. [5] 2. (مودّة) از (ودد) [6] (به فتح و ضمّ و کسر اوّل)، محبّت و دوست داشتن چیزی و آرزو داشتن نسبت به آن است، و یا هر دو معنا در این واژه به کار می رود. [7] (محبّت) از (حبّ)، به معنای دوست داشتن، خواستن و میل به چیزی است. [8] مفسّران قرآن، از جهت استعمالات قرآنی، مودّت و محبّت را به (دوستی) ترجمه نموده اند و ظاهراً فرقی بین این دو از جهت استعمالات قرآنی و مفهومی قائل نشده اند؛ [9] مانند آنچه ذیل آیه شریفه (إلا المودّة فی القربی) [10] گفته اند. اما از جهت درجه و مقام دوستی، با توجه به روایات، شاید بتوان گفت که مودّت درجه ای بالاتر از محبت است؛ مانند روایاتی که بیانگر این است: ألف. مودّت، برای تثبیت و تأکید محبت و دوستی، نیاز به ابراز و اظهار دارد. [11] ب. ضدّ مودّت، عداوت و دشمنی بوده، ولی ضدّ حُبّ، بغض است؛ و بدیهی بوده که عداوت و دشمنی چیزی بالاتر از بغض است؛ در نتیجه، مودّت بالاتر از محبت خواهد بود. [12] 3. (مُلک) (بر وزن قُفل)، در استعمال قرآن به معنای حکومت و اداره امور است. [13] ‌ مانند آیه:(وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‌). [14] درباره معنای لفظ (ملکوت) در استعمال قرآنی گفته شده است: الف: (ملکوت) مانند مُلک (بر وزن قفل) است، ولی از مُلک رساتر و ابلغ است؛ زیرا واو و تاء برای مبالغه اضافه می شوند. [15] بنابر این معنای ملکوت، ملک بسیار بزرگ، عزت و سلطنت‌ می باشد. [16] ب: (ملکوت) از (مُلک) است؛ می گویند: (له ملکوت العراق) برای او است حکومت عراق. [17] از باب نمونه، ما وقتی از کارخانه‌ای دیدن می‌کنیم می‌بینیم که در آن نظم به خصوصی حکم فرما است هم در ساختن و هم در کارانداختن آن؛ همین طور است آسمان ها و زمین؛ [18] مانند آیه شریفه (و این چنین، به ابراهیم حکومت و نظمی که در آسمان ها و زمین است نشان دادیم). [19] ‌ اما در عرفان، (عالم ملکوت) را یکی از عوالم هستی و در مقامی بالاتر از (عالم ملک) دانسته اند. [20] .

موتور جستجوی پرسش و پاسخ دینی امین

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/03

لینک کوتاه