عزت نفس چیست؟تفاوت اعتماد به نفس و عزت نفس چیست؟ممنون.

برای تمایز بین این مفاهیمی که گفتید ، بهتر است ابتدا تعریفی از هر کدام ارائه شود. عزت نفس:. عزت نفس عبارت است از احساس ارزشمند بودن، این حس از مجموعه ی افکار، احساسات ، عواطف و تجربیات ما در طول زندگی ناشی می شود. می اندیشیم که فردی با هوش یا کودن هستیم ، احساس می کنیم که شخصی منفور یا دوست داشتنی هستیم ، مورد قبول و اطمینان هستیم یا خیر؟ خودرا دوست داریم یا نداریم؟ همانطور که ملاحظه می کنید، مولفه های عزت نفس گسترده و پیچیده است. مجموعه این برداشت ها و ارزیابی ها و تجاربی که از خویش داریم باعث می شود که نسبت به خود احساس خوشایند ارزشمند بودن ، یا بر عکس احساس ناخوشایند بی کفایتی داشته باشیم، لازم به ذکر است که اعتماد به نفس برآیند عزت نفس بشمار می آید. یعنی از عزت نفس ناشی می شود. همه ی افراد ، صرف نظر از سن، جنسیت، زمینه ی فرهنگی و جهت و نوع کاری که در زندگی دارند ، نیازمند عزت نفس هستند. عزت نفس پایدار رابطه ی تنگاتنگ با خودباوری واقعی دارد. خودباوری واقعی یعنی: خود را آن گونه که هستیم باور کنیم. عزت نفس از متغیرهایی است که بر همه سطوح زندگی اثر می گذارد. بررسی های گوناگون حاکی از آن است که چنانچه نیاز به عزت نفس ارضاء نشود ، نیازهایی نظیر نیاز به آفریدن ، پیشرفت ، و یا درک و شناسایی استعدادهای بالقوه محدود می ماند. به خاطر بیاورید هنگامی که کاری را به بهترین نحو به پایان رسانده اید چه احساس خوشی به شما دست داده است. افرادی که احساس خوبی نسبت به خود دارند ، معمولاً احساس خوبی نیز نسبت به زندگی خواهند داشت . آنها می توانند با اطمینان به خود و اطرافیان ، با مشکلات و مسئولیت های زندگی مواجه شوند و از عهده آنها برآیند. البته تعاریف متعددی از جانب محققین در مورد عزت نفس صورت گرفته است که جهت روشن شدن مفهوم آن بهتر است که به برخی از آن ها اشاره نماییم: کوپر اسمیت عزت نفس را یک قضاوت شخصی در مورد ارزش و مقبولیت خود می داند که در نگرش او ظاهر می شود . سیف (۱۳۶۸) در تعریف عزت نفس چنین آورده است: نیاز به احترام به خود، به عبارت دیگر عزت نفس عبارت است از نیاز به کسب موفقیت و تأیید یا نیاز به ایجاد تصور مثبت درباره خود و دیگران و اینکه دیگران او را فردی قابل احترام بدانند. عزت نفس از نظر راجرز (۱۹۵۹) عبارت است از ارزیابی مداوم شخص نسبت به ارزشمندی خود یا قضاوت شخص نسبت به ارزشمندی وجود خود می باشد که این صفت عمومیت داشته و درهمه مردم وجود دارد و حالتی است ثابت و دائمی . ویلیام جیمز۲ (۱۹۸۰) عزت نفس را تابع کسری از موفقیت ها بر انتظارات خود می داند، به طوری که هر چه موفقیت های شخص بیشتر از انتظاراتش باشد، عزت نفس او نیز بیشتر خواهد بود و در صورتی که عکس آن صادق باشد، عزت نفس کمتری خواهد داشت . شاملو (۱۳۶۹) معتقد است عزت نفس ارزیابی مداوم و قضاوت شخص نسبت به ارزشمندی وجودی خود می باشد.و...ویژگی های اشخاصی که عزت نفس بالا دارند ایچنین است:- مستقل عمل می‌کنند: در مورد مسائلی چون استفاده از : وقت، پول، حرفه، لباس و مانند این ها ، خود دست به تصمیم گیری نهایی و انتخاب می زنند.(عزت نفس ربطی به استبداد رای و خوکامگی که امری است منفی ندارد، افرادی که استبداد رای دارند بدون مشورت با دیگران دست به اقدام می زنند اما افراد عزت مند نظر خواهی از دیگران را در سرلوحه تصمیمات خود قرار می دهند اما تصمیم نهایی را برمبنای اصول خود اتخاذ می‌کنند و دنباله رو دیگران نیستند. - سریع و با اطمینان عمل می کنند، - مسؤولیت پذیر هستند : مسئولیت کارهای خویش را خود بر عهده می گیرند و فرافکنی نمی‌کنند. کارهای خود را به گرده دیگران نمی اندازند. وقتی مسئولیت کاری را پذیرفتند با تمام وجود برای به ثمر رساندن آن تلاش می کنند. - به پیشرفت هایشان افتخار می کند : هنگامی که از پیشرفت هایش، تعریفی به میان می‌آید ، با مسرّت تصدیق می کنند و از این بابت احساس رضایتمندی می نمایند و از خداوند به خاطر چنین دست آوردهایی سپاسگذارند.- به چالش های جدید مشتاقانه رو می آورد : بدون ترس و دلهره دنبال موقعیت های کاری جدید می روند. مشاغل نا آشنا، آموزش ها و فعالیت های جدید ، توجهشان را جلب می کند و با اطمینان و اتکاء به نیروهای درونی ، خود را درگیر آنها می کند.- دامنه وسیعی از هیجانات و احساسات را نشان می دهد : می تواند قهقهه بزند، بخندد ، فریاد بکشد و گریه کند . به گونه ای ناخود آگاه ، محبتش را بروز می دهد وبه طور کلی هیجانات طبیعی خود را ابراز می‌کند بی آنکه از بروز آنها خجالت بکشد.- ناکامی را به خوبی تحمل می کند : هنگام روبه رو شدن با ناکامی ها ، می تواند واکنش های گوناگونی نظیر: شکیبایی، خندیدن به خود، بلند حرف زدن و ... از خود نشان دهد و قادر است از آنچه که موجب ناکامی اش شده ، سخن بگوید.- می تواند خود را محاکمه کند : با شجاعت تمام گاهی خود را به محکمه می کشاند و به نقایص و اشتباهات خود اقرار می نماید بی آنکه احساس ضعف نماید ؛ چرا که می داند اقرار به خطا اولین گام در رفع خطاست و انکار خطا نتیجه ای ندارد جز تکرار دوباره ی آن.- احساس می‌کند می تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد و از نفوذی که بر افراد خانواده و دوستان دارد ، مطمئن است و می داند که به خاطر شایستگی های باطنی می تواند دیگران را تحت تاثیر قرار دهد. اعتماد به نفس: اعتماد به نفس از نتایج عزت نفس و برآیند آن بشمار می‌آید، و به معنی باور و قبول خود و تواناییهای خود با در نظر گرفتن نقاط قوت و ضعف است. فردی که اعتماد به نفس خوبی دارد می تواند حتی نسبت به خود انتقاد کند توانمندیها و ناتوانیهای خود را بشناسد. و برای رفع نقص های خود تلاش کند، گاها حتی می تواند نسبت به خود هم شوخی کند و نسبت به ضعف خود بخندد. در تعریف جامعى از اعتماد به نفس آمده است که اعتماد به نفس؛ یعنى، خود را باور داشتن، باور به توانایى و قابلیت خود در عمل کردن، اطمینان به توانایى خود در دنبال کردن فعالیت ها و ثابت قدم بودن، باور به توانایى خود در عبور از موانع، باور به توانایى خود برابر درخواست کمک از دیگران در مواقع لزوم، باور به توانایى خود در ایجاد ارتباطى معنادار و محبت آمیز با دیگر انسان ها، باور به توانایى خود در یافتن عشق، تفاهم، مهر و شفقت در هر موقعیتى به خصوص در مواقع دشوار و بالاخره باور به وجود خود به عنوان اشرف مخلوقات که روح الهى در او دمیده شده است و او خلیفه و جانشین خدا در روى زمین مى باشد. اعتماد به نفس یعنی؛ علاوه بر این که انسان خودش را مثبت ارزیابی می کند و به این باور هم رسیده است که توان کافی برای انجام کارهایش دارد و می تواند از توانمندی های خود به خوبی در جهت نیل به اهدافش استفاده کند. به عبارت دیگر خود را باور کرده و توانمندی های خود را به صورت واقع بینانه ارزیابی می‌کند و در هر شرایطی می تواند از این توانمندی ها به خوبی استفاده کند و هیچگاه شکست ها موجب تغییر این باورها نسبت به خودش نمی شود بلکه شکست ها را به خوبی تحلیل و سپس به عنوان سکوی پرش برای دستیابی به اهداف خود از آن استفاده می کند. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه