برزخ به چه معناست؟

«برزخ» در لغت به معناي «فاصله» است. فاصله دو خشکي، يا دو آب، يا دو چيز ديگر را برزخ مي گويند. و در اينجا منظور از «برزخ» جهاني است که ميان دنيا و عالم آخرت قرار دارد. يعني هنگامي که روح از بدن جدا مي شود، پيش از آن که بار ديگر در قيامت به بدن اصلي بازگردد، در عالمي که ميان اين دو عالم است و برزخ ناميده مي شود قرار خواهد داشت چنانچه در روايتي هم آمده است: «اَلبَرزخ القبر، و هُو الثوابُ و العقابُ بين الدّنيا و الآخرة»، برزخ همان عالم قبر است و ثواب و عقابي است که در ميان دنيا و آخرت وجود دارد (1) و نيز در سوره مبارکه مؤمنون مي فرمايد: «و من ورائهم برزخُ الي يوم يُبعثون» (2) از پشت سر آنها برزخي است تا روزي که برانگيخته مي شوند. مرحوم مجلسي نيز در تفسير «برزخ» مي فرمايد: «البَرزخ هُوَ اَمرٌ بينَ اَمرين و هُوَ الثوابُ و العقابُ بين الدنيا و الاخرة»: برزخ چيزي است بين دو چيز ديگر. و (در اينجا) ثواب و عقاب بين دنيا و آخرت است. (3)پی نوشت:1- تفسير نور الثقلين، ج3، ص 553، حديث 122.2- مؤمنين 100.3- بحارالانوار، ج 6- باب احوال البرزخ و القبر، ص 214.منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه