چه دارويی برای ضعف چشم مفيد است؟

الكافي عن جميل بن صالح :قُلتُ لِأَبي عَبدِاللّه‏ِ عليه‏السلام : إنَّ لَنا فَتاةً كانَت تَرَى الكَوكَبَ مِثلَ الجَرَّةِ . قالَ : نَعَم ، وتَراهُ مِثلَ الحُبِّ . قُلتُ : إنَّ بَصَرَها ضَعُفَ . فَقالَ : اُكحُلها بِالصَّبِرِ وَالمُرِّ وَالكافورِ أجزاءً سَواءً . فَكَحَلناها بِهِ فَنَفَعَها . الكافى- به نقل از جميل بن صالح: به امام صادق عليه‏السلام گفتم: دختر جوانى داريم كه ستاره را به سانِ كهكشان مى‏بيند. فرمود: «خوب! و گاه نيز آن را به سان يك دانه مى‏بيند». گفتم: چشمش ضعيف شده است. فرمود: «آن را به گياه سبر و تلخه و كافور ، به سهم‏هاى برابر ، سرمه كن». وى را بدان چيزها سرمه كرديم و برايش سودمند افتاد.الكافي ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حديث 581 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 149 ، حديث 21 ، دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 292 علاّمه مجلسى ، در شرح عبارت «و گاه نيز آن را به سانِ يك دانه مى‏بيند» ، دو تفسير آورده است. يكى آن كه آن دختر اگر درمان نشود ، بعدها آن را به سانِ يك دانه خواهد ديد. ديگرى آن كه در همان حال كه ستاره را به سان كهكشان مى‏بيند ، آن را همانند يك دانه نيز مى‏بيند . مترجم ، ترجمه را بر پايه وجه دوم ، انجام داده است .واژه عربى متن ، «مُرّ» است و در اين باره ، چند احتمال وجود دارد: - يكى آن كه اين واژه به معناى گياه «تلخه» باشد كه بوته‏اى است با رنگ سبز مايل به سياه و برگ‏هاى متوسط . اين گزيده كنونى مترجم است . - ديگرى آن كه اين واژه ، به معناى گياه يا درخت مير يا مور باشد . - ديگرى آن كه واژه ، شكل تغيير يافته مور باشد كه در هندى به معناى توتياست . - آنچه در اين باره در النهاية (ج 4 ، صفحه 316) آمده اين است كه آن را دارويى چون سبر دانسته‏اند.م.**********الكافي عن ابن محبوب عن رجل :دَخَلَ رَجُلٌ عَلى أبي عَبدِاللّه‏ِ عليه‏السلام وهُوَ يَشتَكي عَينَيهِ . فَقالَ لَهُ : أينَ أنتَ عَن هذِهِ الأَجزاءِ الثَّلاثَةِ : الصَّبرِ ، وَالكافورِ ، وَالمُرِّ؟ فَفَعَلَ الرَّجُلُ ذلِكَ فَذَهَبَت عَنهُ . الكافى- به نقل از ابن محبوب ، از راوى ديگرى: مردى كه چشم‏درد داشت ، بر امام صادق عليه‏السلام وارد شد. امام عليه‏السلام به او فرمود: «چرا از اين سه چيز: گياه سبر ، كافور و تلخه ، غافلى؟» . مرد ، آن كار را انجام داد و چشم دردِ او از ميان رفت.الكافي ، جلد 8 ، صفحه 383 ، حديث 580 ، طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 83 نحوه ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 148 ، حديث 20 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 292**********طبّ الأئمّة :عَن عُمَرَ بنِ تَوبَةَ عَن أبيهِ عَنِ الصّادِقِ عليه‏السلام أنَّ رَجُلاً شَكا إلَيهِ بَياضا في عَينِهِ ، ووَجَعا في ضِرسِهِ ، ورِياحا في مَفاصِلِهِ ، فَأَمَرَهُ أن يأخُذَ فُلفُلاً أبيَضَ ودار فُلفُل ، مِن كُلِّ واحِدٍ وَزنَ دِرهَمَينِ ، ونُشادُرا جَيِّدا صافِيا وَزنَ دِرهَمٍ ، وَاسحَقها كُلَّها وَانخَلها ، وَاكتَحِل بِها في كُلِّ عَينٍ ثَلاثَةَ مَراوِدَ ، وَاصبِر عَلَيها ساعَةً ؛ فَإِنَّهُ يَقطَعُ البَياضَ ، ويُنَقّي لَحمَ العَينِ ، ويُسَكِّنُ الوَجَعَ بِإِذنِ اللّه‏ِ تَعالى ، فَاغسِل عَينَيكَ بِالماءِ البارِدِ وَأتبِعهُ بِالإِثمِدِ . طبّ الأئمّة عليهم‏السلام: از عُمر بن توبه ، از پدرش ، درباره امام صادق عليه‏السلام نقل شد كه مردى نزد آن حضرت از سفيدى‏اى در چشمش ، دردى در دندانش و بادى در مفصل‏هايش اظهار ناراحتى كرد. امام عليه‏السلام به او فرمود كه قدرى فُلفُل سفيد و قدرى دار فلفل ، از هر كدام به وزن يك درهم ، و نيز به وزن يك درهم ، نشادر بر دارد. [سپس فرمود:] «همه اينها را بساب و غربال كن و در هر چشمى از اين مخلوط ، سه ميل سرمه كن و دَمى آن را نگه‏دار كه به اذن خداوند عز و جل ، سفيدى را ريشه‏كن مى‏كند ، گوشت چشم را تميز مى‏كند و درد را تسكين مى‏دهد. پس چشمانت را با آب سرد بشوى و در پىِ آن ، با سرمه سياه ، سرمه كن» .في المصدر : «ثمّ فاغسل» ، والتصويب من بحار الأنوار.طبّ الأئمّة لابني بسطام ، صفحه 87 ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 147 ، حديث 16 ، دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 294 شكوفه و بهار فلفل آن را فلفل دراز نيز مى‏گويند (لغت‏نامه دهخدا) .**********الإمام الصادق عليه‏السلام :نِعمَ الدُّهنُ البَنَفسَجُ ، لَيَذهَبُ بِالدّاءِ مِنَ الرَّأسِ وَالعَينَينِ ؛ فَادَّهِنوا بِهِ . امام صادق عليه‏السلام :بنفشه ، چه نيكو روغنى است! درد را از سر و از چشمان مى‏بَرَد. آن را به خود بماليد.الكافي ، جلد 6 ، صفحه 521 ، حديث 5 عن عبدالرحمن بن كثير ، بحار الأنوار ، جلد 62 ، صفحه 222 ، حديث 6 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 294www.hadithcity.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه