در احکام ایّام حمل و آداب روز ولادت و نام نهادن طفل : از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که زن حامله بِه بخورد تا فرزندش خوشبوتر و رنگ فرزند صاف تر باشد.

در احکام ایّام حمل و آداب روز ولادت و نام نهادن طفل : از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که زن حامله بِه بخورد تا فرزندش خوشبوتر و رنگ فرزند صاف تر باشد. به سند معتبر منقول است که حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که اوّل چیزی که زن زائیده بخورد باید که رطب باشد چنان چه حق تعالى به حضرت مریم فرمود که بعد از زائیدن حضرت عیسى رطب بخورد گفتند که اگر وقت رطب نباشد چه کند؟ فرمود که نه دانه خرما از خرماهاى مدینه بخورد و اگر نباشد نه دانه از خرماهائی که باشد بخورد به درستی که حق تعالى می فرماید که به عزّت و جلا خودم سوگند که هر زنى تازه زائیده که رطب بخورد فرزند او را بردبار گردانم . در حدیث معتبر از حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام منقول است که زنان را بعد از ولادت فرزند خرماى برنى بخوارنید تا آن که فرزند زیرک و بردبار شود. در حدیث دیگر از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که به زنان حامله بخورانید کندر به درستی که طفل در شکم مادر کندر غذاى او شود دلش محکم و عقلش زیاد می شود و اگر پسر باشد شجاع می شود و اگر دختر باشد سرینش بزرگ و به سبب این نزد شوهر عزیز می باشد. در حدیث معتبر منقول است که حضرت على بن الحسین صلوات اللّه علیه چون وقت ولادت زن می شد می فرمود که زنان را از خانه بیرون کنید که اوّل مرتبه نظر زن بر عورت طفل نیفتد. منقول است که چون به آن حضرت بشارت فرزند می دادند نمی پرسید که پسر است یا دختر بلکه اوّل می پرسید که خلقتش درست است ؟ پس اگر می گفتند که درست است و عیبى در خلقتش نیست می فرمود اَلْحَمْدُالِلّهِ الَّذى لَمْ یَخْلُقْ مِنّى شَیْئا مشوها یعنى سپاس خداوند را که از من نیافرید فرزندی را که قبیح و معیوب باشد. از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که چون فرزند متولّد شود به قدر عدسى از جاوشیر بگیر و در آب حل کن و دو قطره در بینى راست طفل و یک قطره در بینى چپش بریز و در گوش راستش اذان بگو و در گوش چپش اقامه بگو پیش از آن که نافش را ببرند که اگر چنین کنى هرگز ترس به او نرسد و ام الصّبیان او را ضرر نرساند. در حدیث دیگر فرمود که قابله با دیگرى را بگوئید که اقامه در گوش راستش بگویند که هرگز ضرر جنّیان به او نرسد و دیوانه نشود. حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام فرمود که کام طفل را به آب فرات بردارید و اقامه در گوشش بگوئید. در روایت دیگر وارد شده است که کامش را به آب فرات و تربت امام حسین علیه السلام بردارید و اگر آب فرات نباشد به آب باران بردارید. از حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام منقول است که کام فرزندان خود را به خرما بردارید که حضرت پیغمبر صلّى اللّه علیه وآله وسلّم چنین کرد با امام حسن و امام حسن صلوات اللّه علیهما وحضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که هرکه فرزندى از او متولّد شود باید که اذان در گوش راست او و اقامه در گوش چپ او بگوید که نگاه دارنده او است از شرّ شیطان . از حدیث ولادت حسنین صلوات اللّه علیهما ظاهر می شود که مکروه است طفل را در ابتداى ولادت در جامه زرد پیچیدن و سنّت است که در جامه سفید پیچند. از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که کام طفل خود را به تربت حضرت امام حسین علیه السلام بردارید که امان می دهد او را از دردها و بلاها. از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که شخصى را تهنیت فرمود براى پسرى که خدا به او عطا کرده بود و گفت رَزَقَکَ اللّهُ شُکْرَ الْواهِبِ وَبارَکَ لَکَ فى اَلْمَوهُوبِ وَبَلَغَ بِهِ اَشُدَّهُ وَرَزَقَکَ بِرَّهُ یعنى خدا روزى کند تو را شکر آن خداوندى که فرزند را به تو بخشیده است و برکت دهد براى تو در آن چه به تو بخشیده است و او را به نهایت قوّت برساند و روزى کند تو را نیکى او یعنى به تو نیکوکار باشد و نزدیک به این عبارات . به سند بسیار از حضرت امام حسن علیه السّلام منقول است که ابن ادریس علیه الرحمة در کتاب سرایر از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده است هر گاه بر زن دشوار شود درد زائیدن بنویسد از براى او در پوست این آیات را و به ریسمان ببندد بر ران راستش و چون وضع حمل بشود باز کن آیات این است: «بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم کَاءَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ ما یُوَعدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ کَاءَنَّهُمَّ یَوْمَ یَرَوَنَها لَمْ یَلَبُثَوُا اِلاّ عَشَیّةً اَوْضُحاها اِذْقالَتْ اِمْرَاءَة عِمْراانِ رَبِّ اِنّى نَذَرْتُ لَک مافى بَطْنى مُحَرَّرا». مؤلّف کتاب طبّ الائمه روایت کرده است که شخصى به خدمت حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام آمد و گفت زن من از درد زائیدن مشرف بر مردن شده است حضرت فرمود که برو این آیه را بر او بخوان: « فَاءَجائَها الْمَخاضُ اِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ یالَیْتَنى مِتُّ قَبْلَ هذا وَکُنْتُ نَسْیا مَنْسیّا فَنادیها مِنْ تَحتِها اَلاّ تَحْزَنى قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحَتَک سَریّا وَهُزّى اِلَیکِ بِجِذْعِ النَّخَلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَبَا جَنِیّا پس بآواز بلند بگو وَاللّهُ اَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ اءمَّهاتِکُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیْئا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَاْلاَبصارَ وَاْلاَفْئِدَةَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُروُنَ کَذلِکَ اخْرُجْ اَیُّها الطَّلَقُ اُخْرُجْ بِاِذْنِ اللّهِ» چون بخوانى در ساعت نجات می باید به یارى خدا. به سند دیگر از آن حضرت روایت کرده است که براى دشوارى زائیدن این آیات را در ظرف پاکیزن به مشک و زعفران بنویسند و به آب چاه بشویند و بخورد آن زن بدهند و برشکم و فرجش بپاشند کَاءَنَّهُمْ یَوُمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ عَشیَّةً اَوْضُحاها کَاءَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مایُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ یُهْلِکُ اِلاّ الْقُومُ الْفاسِقُونَ لَقَدْ کانَ فى قَصَصِهِمْ عِبْرَةً لاُِولى اْلاَلْبابِ ما کانَ حَدیثا یَفْتَرى وَلکِنْ تَصْدیقَ الَّذى بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصیلَ کُلِ شَیْئىٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَومٍ یُؤْمنُونِ. به سند دیگر از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که این آیات را از براى حامله در کاغدى بنویسد و در وقتی که داخل شود در ماهی که در آن ماه وضع حمل او می شود و چیزى بر آن بپیچند امّا گره نزنند و بر کمر آن زن بیندند چون چنین کنند درد و آزار زائیدن به او نرسد و بعد از زائیدن به زودى بگشایند و یک ساعت با او نگذارند آیات این است: « اَوَلَمْ یَرَالَّذینَ کَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَاْلاَرْضَ کانَتا رَنَقا فَفَتَقْناهُماوَجَعَلْنا مِنَ الْماءِکُلَّ شَیىٍء حَى اَفَلایُؤْمنُونَ وَآیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النهاارَ فَاِذا هُمْ مُظْلِمُونَ وَالشَّمْسُ تَجْرى لِمُسْتَقَرٍّ لَها تَقْدیرُ الْعَزیزِ الْعَلیمِ وَالْقَمَرُ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتّى عادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدیمِ لاالشَّمْسُ یَنْبَغى لَها اَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلا اللّیْلُ سابِقُ النَّهارِ وَکُلُّ فى فَلَکٍ یَسْبَحُونَ وَآیَةٌ لَهُمْ اَنّا حَمَلْنا ذُرّیَتَهُمْ فى الْفُلِک الْمَشْحُونَ وَخَلَقْنا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مایَر کَبُونَ وَاِنْ نَشَاءْ نَغْرِقْهُمْ فَلا صَریخَ لَهُمْ وَلا هُمْ یُنْقَذُونَ اِلاّ رَحْمَةً مِنّا وَ مَتاعا اِلى حینٍ وَنْفِخَ فى الصُّورِ فَاِذا هُمْ مِنَ اْلاَجْداثِ اِلى رَبِّهِمْ یَنْسلُونَ و درپشت کاغذ این آیات را بنویسد کَاءَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مایُوْعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ یَهْلِکُ اِلاّ الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ کَاءَنَّهُمَّ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا اِلاّ عَشِیَّةً اَوْضَحیها.» از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام منقول است که راست ترین نام ها نامى است که دلالت بر بندگى خدا کند مثل عبداللّه و به ترین نام ها نام پیغمبران است . از حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام منقول است که فرزند را در شکم مادر نام بگذارید و اگر نام نگذارى سقط می شود و در قیامت با پدر خود گوید که چرا مرا نام نگذاشتى و رسول خدا صلّى اللّه علیه وآله وسلّم محسن فرزند حضرت فاطمه را در شکم نام گذاشت و محسن آن فرزند است که بعد از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم هنوز در شکم بود که عمر علیه اللّعنه او را شهید کرد. از حضرت امام موسى علیه السّلام منقول است که اوّل نیکى که پدر با فرزند خود می کند آن است که او را نام نیکى بگذارد. حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که هر که چهار فرزند از براى او به وجود آید و هیچ یک را به نام من مسمّى نسازد مرا جفا کرده است . در حدیث دیگر از امام موسى علیه السّلام منقول است که فقر و بینوائى داخل خانه نمی شود که در آن خانه نام محمّد یا احمد یا على یا حسن یا حسین یا جعفر یا طالب یا عبداللّه یا فاطمه بوده باشد. در فقه الرّضا علیه السلام مذکور است که نام را در روز هفتم تعیین بکنید و بدان که از جمله اعمالی که در وقت ولادت سنت مؤکّد است غسل دادن طفل است و بعضى واجب می دانند و احوط آن است که نیّت کند که غسل می دهم این طفل را از براى رضاى خدا و سرش اوّل بشوید و بعد از آن جانب راستش را و بعد از آن جانب چپش را. حلیه المتّقین - علاّمه محمّد باقر مجلسی رحمه الله آداب دوران باردارى : 1 - ماه اول ، هر روز ناشتا به مقدار دو عدد خرما بخورد و به آن سوره ((قدر)) بخواند. 2 - ماه دوم ، هر روز ناشتا کمى عناب بخورد و به آن سوره ((توحید)) بخواند. 3 - ماه سوم ، هر روز یک عدد سیب بخورد و به آن سوره ((آیة الکرسى )) بخواند. 4 - ماه چهارم ، هر روز انجیر بخورد و به آن سوره ((تین ))بخواند. 5 - ماه پنجم ، هر روز یک عدد تخم مرغ بخورد و به آن سوره ((حمد)) بخواند. 6 - ماه ششم ، هر روز انار بخورد و به آن سوره ((اءنا فتحنا)) بخواند. 7 - ماه هفتم ، هر روز به بخورد و به آن سوره ((یس )) بخواند. 8 - ماه هشتم ، هر روز مقدارى نبات و زعفران را بکوبد و به آن سوره ((نصر)) بخواند. 9 - ماه نهم ، هر روز شیر و خرما بخورد و به آن سوره ((دهر)) بخواند. زمانى که نوزاد تکان خورد، سوره توحید بخواند و صلوات بفرستد. همچنین در طول دوران باردارى هر روز دعاى عهد، زیارت عاشورا و دعاى توسل را بعد از نماز صبح بخواند. هر روز چهار مرتبه سوره توحید بخواند و در طول این دوران یک بار این قرآن را ختم کند و در ماه آخر براى راحتى زایمان ، سوره مریم را بخواند. ضمنا در طول این دوران باید چهل روز سوره یوسف و چهل روز سوره انعام را بخواند. آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه- روح الله ولى ابرقوئى .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه