سلام....از مرگ خیلی می ترسم...از نماز هایی که بچه بودم و قضا شد.از غیبت هایی که کردم....چه کار کنم؟

قبل از بررسی مشکلتان باید به شما تبریک گفت که در بهترین دوران عمرتان توانسته‏اید در مسیر زندگی خود چرخشی آگاهانه و انتخاب گرانه داشته باشید و پرده‏های غفلت در گذشته را دریده و روبه سوی خدا نمایید. چهبسیارند کسانی که عمری را در غفلت و بی‏خبری به سر برده و آن گاه بیدار می‏شوند که همه فرصت‏های طلایی از کف رفته و جز خسران ابدی برای خود ذخیره‏ای نمی‏یابند. بنابراین قدر این نعمت بزرگ الهی را بدانید و به آستان کبریایی‏اش شکر و سپاس به جای آورید و از او ثبات قدم در راه دینش را طلب کنید و نگذارید که شیطان بار دیگر بر سر راهتان کمین کرده و شما را از این مسیر منحرف سازد. خداوند توبه‏ کاران بویژه جوانان تائب را بسیار دوستدارد و آغوش رحمت بی‏انتهایش را به سوی آنان گشوده و پیاپی رحمتش را بر آنان فرو می‏بارد. او وعده داده است که همه گناهانشان را می‏آمرزد و اگر بر مسیر درست استقامت ورزند بهشت نیکو در انتظار آنان است. بنابراین وعده‏های الهی بشارت بزرگی برای امثال شماست؛ چنین رحمتی را غنیمت شمارید و از چشمه فیض ربوبی عطش درونی خود را سیراب سازید. اما مشکلات: 1- ترس و وحشت از مرگ. در رابطه با این مسأله ابتدا باید علل و عوامل آن را شناخت تا بتوان با آنها مبارزه کرد. این عوامل عبارتند از : الف) فقدان درک صحیحی از ماهیت مرگ، به عبارت دیگر نداشتن فلسفه جامع حیات، ب) حب دنیا، ج) گناه. زیرا انسان گناهکار مرگ را اولین منزل عقوبت و عذاب‏های خویش می‏بیند د) مصروف داشتن تلاش و فعالیت های خود برای آبادسازی زندگی دنیوی و فرو نهادن تلاش برای سرای جاوید آخرت. از امام مجتبی (ع) سوءال شد:چرااز مرگ هراسناکیم؟ فرمودند:«برای این که دنیای خویش را آباد و آخرت را ویران ساختید از این رو گذر از آبادانگاه به سوی ویرانکده برایتان مخوف و دهشت انگیز می‏نماید.» اکنون چه باید کرد وچگونه می‏توان با این عوامل مبارزه نمود و مرگ را مطبوع و دلپذیر دانست؟ البته ترس از مرگ برای ما طبیعی است اما دلیل بر یأس و ناامیدی نمی باشد بلکه در این رابطه راه های متعددی وجود دارد و شاید خود شما هم برخی از آنها را بدانید؛ ولی دانستن کافی نیست و اگر جدا خواستار فایق آمدن بر این مشکل هستید باید با عزمی قاطع و اراده‏ای استوار در دو بعد علم و عمل پیشه سازید و میزان موفقیت شما بستگی به میزان اهتمام در به کار بستن رهنمودهای زیر دارد: (1) درک و بینش خود را با مطالعات عمیق و ژرف پیرامون ماهیت گذران و مقدماتی دنیا و اهمیت سرای جاوید آخرت دگرگون سازید و در خود انقلاب فکری متناسب با فرهنگ قرآنی پدید آورید. البته این انقلاب تا زمانی که درذهن محصور بماند و به ژرفای ضمیر راه نیابد و به یقین قلبی تبدیل نشود کافی نیست. بنابراین باید آنچه را که با علم حصولی کسب می‏کنید به شهود قلبی و علم حضوری مبدل سازید. از دیدگاه قرآن حیات واقعی سرای آخرت است(ان الدار الاخره لهی الحیوان) و کسی که قلبا چنین چیزی را باور داشته باشد اندکی از مرگ هراس نخواهد داشت. زیرامرگ تولدی تازه است که انسان را به حیات و جایگاه اصلی‏اش رهنمون می‏شود. از این رو انسان موحد به جایی می‏رسد که چون امیرالمؤمنین(ع) می‏فرماید: «مرگ برای فرزند ابوطالب گواراتر است از سینه مادر برایطفل». به قول شاعر: مرگ اگر مرد است گو نزد من آی     تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ من ازو جانی ستانم پربها     او ز من دلقی ستاند رنگ رنگ  کسی که به چنین مرحله‏ای رسید خواه ناخواه حب دنیا را نیز از کف می‏دهد. پس مهمترین عامل در غلبه بر ترس، امید به رحمت الهی است و با توکل برخدا و توسل به اهلبیت علیهم السلام که بهترین الگو می باشند، می توان بر این امر فائق آمد. (2) برای تفوق بر این عامل باید به اطاعت از اوامر و نواهی الهی پرداخت. پس کسی که چنین کند او را از مرگ باکی نیست. زیرا برای او فرشته مرگ آورنده بشارت بهشت و نعیم است و نیز در روایت آمده است که: هرگاه از مرگ هراسناک شدید استغفار کنید. زیرا بر اثر آن خداوند گناهان شما را می‏آمرزد و در نتیجه ترس شما کاهش می‏یابد. دیگر اینکه انسان قدری از زندگی خود را نیز مصروف آخرت سازد و ضمن تأمین نیازهایضروری دنیوی خویش قدری نیز به آبادسازی آخرت بپردازد. آنچه در این زمینه بسیار مفید می‏باشد عبارت است از: خدمت به دیگران، بنیانگذاری سنتهای نیکو و خدمات معنوی- مادی و اجتماعی، صله ‏رحم، روزه و بطور کل انجام اعمال نیک. 2- ناتوانی در جبران گذشته‏ها: در این مورد توجه به چند نکته لازم است: الف- در اسلام هیچ تکلیفی فوق توان انسان خواسته نشده است. ب- احساس یأس و ناتوانی در شما چندان منطقی نیست. بلکه این یکی از دام‏های شیطان برای جلوگیری از رشد وسعادت شماست. بنابراین: در مورد نمازهایی که فوت شده در هر شبانه روز در کنار هفده رکعت نماز واجب هفده رکعت هم نماز قضا بخوانید تا تدریجا ذمه شما بری‏ء شود. حتی اگر همین نمازها را در وقت نافله به جا آورید علاوه بر قضا ثواب نافله هم برای شما نوشته می‏شود و این نیز لطف افزون‏تری از ناحیه خداست، در مورد غیبت و سایر گناهان، اگر امکان طلب و درخواست حلالیت وجود دارد، حلالیت بخواهید و اگر این امکان وجود ندارد طلب بخشش و استغفار از خداوند برای ایشان و خودتان داشته باشید مطمئنا استغفار حلال همه این مشکلات خواهد بود.[1] 3- نکته آخر و بسیار مهم این است که انسانها چه از مرگ بترسند و چه نترسند مرگ به سراغ همه می آید و هیچ کسی نمی تواند از دست مرگ فرار کند چرا که مرگ همه را به آغوش خود می کشاند پس بنابر آنچه قبلا در مورد توکل به خدا و انجام اعمال نیک و غیره ذکر شد باید آماده مرگ شد و ترسیدن کاری را درست نمی کند همانطور که خداوند در قرآن فرموده: «مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ»[2] مثل (انفاقات) کسانی که اموالشان را در راه خدا انفاق می‏کنند مثل دانه‏ای است که هفت خوشه برویاند، در هر خوشه‏ای یکصد دانه باشد (پس انفاق هر چیزی هفتصد برابر پاداش دارد) و خداوند برای هر که بخواهد (و حکمتش اقتضا کند) چند برابر می‏کند، و خداوند (از نظر وجود و توان و رحمت) دارای وسعت است و داناست. .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه