مرسوم است که در موقع ازدواج و در زمان عقد مهریّه را دو قسمت مى کنند یک قسمت را به عنوان کمک به تهیّه جهیزیّه اخذ مى کنند، و ما بقى در ذمّه زوج مى ماند. لکن در تمام دادگاهها با استناد به مادّه 1085 قانون مدنى که مى گوید: «زن مى تواند تا مهر به او تسلیم نشده از ایفاى وظایفى که در مقابل شوهر دارد امتناع کند، مشروط بر این که مهر او حالّ باشد. و این امتناع مسقط حقّ نفقه نخواهد شد.» تمسّک کرده، تمام مهریّه ها را حالّ حساب مى کنند. نظر حضرتعالى در این مورد چیست؟

مهریّه در صورتى که قید و شرطى نداشته باشد حالّ است ولى گاهى قرائنى وجود دارد که مهریّه نسیه است. مثلا مهریّه سنگین است، و مى دانیم شوهر یک جوان کارگر، یا یک جوان دانشجوست، و چیزى ندارد که فوراً بدهد. در این گونه موارد مهریّه حال نیست، و زوجه نمى تواند آن را مطالبه کند. همچنین اگر مهریّه را دو بخش کنند نقد و نسیه. در این جا تنها نقد را مى تواند مطالبه کند. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه