تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
در منابع عرفانی[1] روایتی از امام علی(ع) نقل شده است که میفرماید: «من جلس علی بساط الرّضا لم ینله مکروه»؛ کسى که بر بساط رضا نشیند (راضی به رضای خدا باشد)، بدى به او نرسد.محتوای این روایت بیانگر راضى بودن به قضاء و قدر الهى است؛ و کلمه «رضا» در این روایت به معنای خوشنودى، خوشدلى و تسلیم شدن است. و در اصطلاح عرفانى «رفع کراهت قلب نسبت به مقدّرات و شیرین شدن سختیهاى احکام قضاء و قدر».[2]سعدی شیرازی در این زمینه میسراید:یار آن بود که صبر کند بر جفای یارترک رضای خویش کند در رضای یاراینکه در روایت میخوانیم که هیچ مکروهی بر او وارد نمیشود، نیز میتواند از این بابت باشد که چنین فردی حتی مصائب و مشکلات را شیرین میبیند؛ زیرا در صورت صبر و ثبات قدم، همین مصائب، مقدمهای برای توجه ویژه خدا به او خواهد بود و به تعبیر حافظ شیرازی:هاتف آن روز به من مژده این دولت دادکه بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.