آیا معصومین(علیهم السلام) همانگونه که گفته اند خودشان به نماز اول وقت اهمیت مى دادند؟

معصومین(علیهم السلام) به عنوان بهترین الگوهاى الهى براى بشریت، نه تنها دستورات الهى و راههاى رسیدن به کمال را براى مردم بیان مى کردندبلکه در مقام عمل نیز بهترین عمل کننده به این دستورات مى بودند که روایات و شواهد تاریخى به خوبى گویاى این مساله مى باشد که به چند نمونه از آنها اشاره مى نمائیم.اول - در خصوص سیره رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نسبت به اداء به موقع نماز از حضرت على(علیه السلام) چنین نقل گردیده: «رسول خدا(صلى الله علیه وآله) هیچ چیز را نه شام و نه غیر آن را، بر نماز مقدم نمى داشت؛ هرگاه وقت نماز فرامى رسید، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) دیگر نه خانواده مى شناخت و نه دوست.». مجموعةورام، ج 2، ص 78.دوم - روزى در جنگ صفین، مشغول نبرد بود و میان دو جناح درگیر، (مرتب به خورشید نگاه مى کرد و ) منتظر زوال خورشید بود، تا نماز را بخواند، ابن عباس عرضه داشت: یا على چرا ایستاده اى؟ (و نمى جنگى)؟ فرمود: منتظر دخول وقتم تا نماز بخوانیم؟! «ابن عباس» گفت: آیا اکنون وقت این حرفها است، در حالى که ما به کار جنگ مشغولیم؟ امام فرمود: «عَلَى مَا نُقَاتِلُهُمْ؟ إِنَّمَا نُقَاتِلُهُمْ عَلَى الصَّلَاة»؛ «براى چه چیز مى جنگیم؟ مگر نه جنگ ما براى نماز است. ». إرشاد القلوب إلى الصواب، ج 2، ص 217.سوم - امام رضا(علیه السلام) به عنوان استقبال از بعضى از کسانى که مشتاق آن حضرت بودند (از شهر) خارج شد وقت نماز فرارسید، خانه در آن حوالى بود، امام علیه السلام( با یاران به سوى آن رفتند و در کنار سنگ بزرگى فرود آمدند. راوى مى گوید: سپس امام به من فرمود: «اذان بگو»، عرض د کردم منتظر رسیدن و ملحق شدن بعضى از یاران هستم تا آنان نیز به ما ملحق شوند.حضرت فرمود: «خدا تو را بیامرزد، نماز را از اوّل وقت بدون عذر تاءخیر نیندازید، بر تو باد که همیشه نماز را در اوّل وقت آن بجا آورى». راوى گوید: پس اذان گفتم و نماز خواندیم.. بحارالأنوار، ج 80، ص 21.چهارم - یکى از ادیانى که نامشان در قرآن آمده، «صابئین» هستند که به حضرت یحیى گرایش دارند و براى ستارگان تاءثیرى قائلند.این فرقه، رهبرى دانشمند ولى مغرور داشتند که بارها با امام رضا(علیه السلام) گفتگو کرد، ولى زیر بار نمى رفت. در یکى از جلسات، امام رضا(علیه السلام) استدلالى کرد که او تسلیم شد و گفت: اکنون روح من نرم شده حاضرم مکتب تو را بپذیرم، ناگهان صداى اذان بلند شد، امام رضا(علیه السلام) جلسه را ترک کرد، مردم گفتند: فرصت حساسى است، چنین فرصتى پیش نمى آید، امام فرمود: اوّل نماز! او که این تعهّد را از امام دید، علاقه اش بیشتر شد. بعد از نماز گفتگویش را تکمیل کرد و ایمان آورد.. بحار، ج 49، ص 173؛ چکیده آنچه که در روایت ذکر گردیده. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه