تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
دعاهای مأثور مانند دیگر عبادات توقیفى هستند که ما موظف هستیم به همان شکلی که وارد شده، آنها را بخوانیم.در همین راستا و با توجه به برخی از روایات، ادعیه دقیقاً باید طبق همان دستور العمل موجود خوانده شود تا به آثاری که بر آن مترتب است برسیم.در روایت آمده است؛ امام صادق(ع) فرمود: به زودى براى شما شبههاى پیش خواهد آمد که نه دانش خارج شدن از آن را دارید و نه امامى هست که شبهه را براى شما حلّ کند، و در سرگردانى خواهید ماند، افرادى که بخواهند از اینگونه شبهات رهایى پیدا کنند باید دعاى غریق را بخوانند. راوی میگوید: پرسیدم: دعاى غریق کدام است؟ فرمود: میگویى: «یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِک». گفتم: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ» فرمود: خداوند مقلب قلوب و ابصار است ولی همان طور که من دستور دادم قرائت کن و بگو: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِک».[1]بنابر این، دریافت فضیلت و ترتب آثار کامل، مشروط به آن است که دقیقاً همانطور که وارد شده خوانده شود، اما با توجه به اینکه اصل ارتباط با خدا، دعا و مناجات – حتی اگر مأثور هم نباشد – پاداش دارد، اگر در دعایی مأثور فرصت نداشتیم آنچه که به تکرار آن توصیه شده را به صورت مکرر بخوانیم، با خواندن یک بار آن نیز – به قصد رجاء – به بخشی از پاداش دست خواهیم یافت. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.