برخورد قرآن کریم با یهودیان چگونه بوده است؟

قبل از پرداختن به اصل موضوع مقدمتاً نکاتی را به استحضار می رساند : یهود بردگانی بودند که فرعونیان آنها را استثمار می کردند و خداوند بر آنها منت نهاد و بوسیله پیامبرش [موسی (ع)] این قوم را از چنگال دژخیمان فرعون نجات داد ولی با وجود این، قوم یهود بجای سپاس و شکر از این نعمت متأسفانه اسباب آزار و اذیت پیامبر خدا (ص) را فراهم می آوردند که به چند مورد از آن موارد اشاره می کنیم. 1)- سرپیچی از پیمانهای دوازده گانه. 2)- تحریف کتاب آسمانی (تورات). 3)- آمیختن حق با باطل. 4)- کتمان حق.         5)- گوساله پرستی. 6)- اظهار اینکه تو  با خدایت با دشمنان بجنگید. 7)-  عدم اکتفاء به یک نوع غذا و تقاضای رؤیت خدا و... یهود در صدر اسلام مسأله ظهور پیامبر اسلام (ص) در عهدین آمده است حتی به محل هجرت آن حضرت نیز اشاره شده است. لذا بسیاری از دانشمندان یهود و نصاری خودشان را آماده کرده بودند تا در صورت ظهور آنحضرت به ایشان ملحق شوند و اسلام را بپذیرند. یهود مدینه نیز که معروفترین پیروان اهل کتاب بودند مثل سایر یهودیان مناطق دیگر قبل از ظهور پیامبر (ص) طبق کتب مذهبی خود انتظار چنین ظهوری را داشتند و دیگران را نیز به آن بشارت می دادند در میان آنها عده ای حقیقت جو بودند و به جستجوی حق می پرداختند ولی عده ای دیگر که وضع اقتصادی بسیار خوبی پیدا کرده بودند و در مدینه نفوذ عمیقی نیز داشتند سرگرم دنیایشان بودند . پس عده ی زیادی  از آنان اسلام آوردند و مورد محبت پیامبر (ص) قرار گرفتند.  قرآن در آیات متعدد به این موضوع اشاره می کند مثلاً در سوره آل عمران آیه 199 می فرماید: و از اهل کتاب، کسانی هستند که به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل گردیده، ایمان دارند؛ در برابر (فرمان) خدا خاضعند؛ و آیات خدا را به بهای ناچیزی نمی‏فروشند. پاداش آنها، نزد پروردگارشان است. خداوند، سریع الحساب است. (تمام اعمال نیک آنها را به سرعت حساب می‏کند، و پاداش می‏دهد.). لذا قرآن نژاد یهود را بکلی محکوم نمی کند و خون آنها را کثیف نمی شمارد و تنها روی اعمال افراد لجوج و معاند انگشت می گذارد و با تجلیل و احترام از افرادی که به اکثریت فاسد نپیوستند و در برابر ایمان و حق تسلیم شدند به نیکی یاد می کند. اما در مقابل اینها گروهی نیز بودند که بر دینشان اصرار داشتند و هرگز حاضر نبودند به حق بپیوندند این عده که غالباً اسلام را مقابل منافع نامشروع خود می دانستند حاضر نشدند اسلام بیاورند عده ای از اینها اسلام را نپذیرفتند، بر ضد اسلام نیز قیام نکردند و کاری نیز به مسلمانان نداشتند این گروه موظف به پرداخت جزیه بودند، [1] در آیه 29 سوره توبه خداوند می فرماید: با کسانی از اهل کتاب که نه به خدا، و نه به روز جزا ایمان دارند، و نه آنچه را خدا و رسولش تحریم کرده حرام می‏شمرند، و نه آیین حق را می‏پذیرند، پیکار کنید تا زمانی که با خضوع و تسلیم، جزیه را به دست خود بپردازند. این آیات در صورتی اجازه کنار آمدن با اهل کتاب را می دهد که آنها حاضر شوند بصورت یک اقلیت سالم مذهبی با مسلمانان زندگی مسالمت آمیز داشته باشند، اسلام را محترم بشمارند ، دست به تحریکات بر ضد مسلمانان و تبلیغات مخالف اسلام نزنند و یکی دیگر از نشانه های تسلیم آنها در برابر این نوع همزیستی مسالمت آمیز آن است که جزیه را که یک نوع مالیات سرانه است بپذیرند و هر ساله مبلغی بپردازند، اما بسیاری از  یهود بودند که تنها به این قناعت نمی کردند که خود آئین اسلام را نپذیرند بلکه اصرار داشتند که مؤمنان نیز از ایمانشان باز گردند و اینها در آشکار و نهان بر ضد اسلام قیام کردند و غالب اینها کسانی بودند که اسلام با ظهورش راههای منافع نامشروع آنها را می بست و جلو انحرافات و خودکامگی های آنها را می گرفت لذا اینها برای مقابله با اسلام به هر کاری دست می زدند، کتاب آسمانی را تحریف می کردند با مشرکین بر ضد اسلام پیمان می بستند و ... خداوند در قرآن در آیات متعدد آنان را مورد نکوهش قرار داده است مثلاً می فرماید: آیا مردم را به نیکی دعوت می کنید اما خودتان را فراموش می نمائید با اینکه شما خودتان کتاب می خوانید. در آیات 75 و 76 سورة بقره می فرماید: "آیا انتظار دارید به (آئین) شما ایمان بیاورند، با اینکه عده‏ای از آنان، سخنان خدا را می‏شنیدند و پس از فهمیدن، آن را تحریف می‏کردند، در حالی که علم و اطلاع داشتند؟!  و هنگامی که مؤمنان را ملاقات کنند، می‏گویند: «ایمان آورده‏ایم.» ولی هنگامی که با یکدیگر خلوت می‏کنند، (بعضی به بعضی دیگر اعتراض کرده،) می‏گویند: «چرا مطالبی را که خداوند (در باره صفات پیامبر اسلام) برای شما بیان کرد، به مسلمانان بازگو می‏کنید تا (روز رستاخیز) در پیشگاه خدا، بر ضد شما به آن استدلال کنند؟! آیا نمی‏فهمید؟!» .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه