تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از کسانی که روز عاشورا در دفاع از امام حسین(ع) به درجه شهادت نائل آمد،[1] عبدالله بن علی(ع) است.[2] وی از طرف پدر با امام حسین برادر بود، و با حضرت عباس(ع) از یک مادر بودند؛ لذا نام مادرش فاطمه أمّ البنین(ع) است.[3] وی 25 سال داشت.[4] و ازدواج کرده بود، اما صاحب فرزند نشده بود.[5]در مورد زمان به میدان رفتن و شهادت وی اختلاف است. برخی میگویند روز عاشورا عبدالله با تشویق برادر خود ابوالفضل(ع) به سمت میدان رفت.[6] لذا زمان شهادت ایشان قبل از شهادت برادرانش جعفر، عثمان و ابوالفضل بود،[7] اما در برخی از گزارشهای تاریخی شهادت ایشان بعد از شهادت برادرانش عثمان و جعفر بیان شده است. او توسط فردی به نام هانی بن ثبیت حضرمی به شهادت رسید.[8]عبدالله در میدان نبرد دلیرانه میجنگید و اینگونه رجز میخواند: «أَنَا ابْنُ ذِی النَّجْدَةِ وَ الْإِفْضَالِ ذَاکَ عَلِیُّ الْخَیْرِ ذُو الْفَعَالِسَیْفُ رَسُولِ اللَّهِ ذُو النَّکَالِ فِی کُلِّ یَوْمٍ ظَاهِرِ الْأَهْوَال»؛[9](من پسر شخصى بزرگوار و با فضیلتم. او حضرت على(ع) است که مردى شایسته و صاحب کارهاى نیک بود. على شمشیر رسول خدا(ص) و منتقم بود. هول و ترس آنحضرت(ع) در دل هر گروهى جاى گرفته است).در زیارت شهدا از عبدالله بن علی(ع) اینگونه تجلیل شده است:«السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، [مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ] الْمُنَادِی بِالْوَلَاءِ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ، الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَه هَانِیَ بْنَ ثُبَیْتٍ الْحَضْرَمِیَّ»؛[10] سلام و درود بر عبدالله فرزند امیرالمؤمنین(ع)؛ آزمایش شده در مصیبت و منادی دوستی (اهلبیت) در میدان کربلا، آنکسی که از هر سو(از روبرو و از پشت) بر او ضربه زدند (و بر بدنش جراحت وارد کردند). خدا قاتل او «هانی بن ثبیت حضرمی» را لعنت کند.پیکر وی به همراه سایر شهدا در حرم امام حسین(ع) و پایین پای آنحضرت(ع) دفن شده است.[11] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.