تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
اسلام برای پیش گیری از وقوع قتل عمد، حکم قصاص را وضع نموده است که بسیار کار ساز بوده است. البته از این حکم کلی به خاطر علل و مصالحی، مواردی استثناء شده است که یکی از این موارد آن استثناء پدری است که عمدا فرزند خود را به قتل رسانیده است. آن چه اسلام در این جا بر داشته است تنها مجازات اعدام است ولی مجرمانه بودن عمل پدر به جای خود باقی است و بر همین اساس سایر وارثین می توانند از قاتل (پدر) دیه بگیرند و حاکم شرع نیز می تواند او را به شدید ترین وجه تعزیر نماید چنان چه امام علیه السلام در روایتی می فرماید: (یضرب ضربا شدیدا و ینفی عن مسقط رأسه ) یعنی: پدری که مرتکب قتل عمد فرزند خود شود شدیدا توسط قاضی تعزیر می شود و از محل تولد خود تبعید می گردد [1] . اما استثناء شدن پدر شاید به خاطر اهمیت رابطه پدر و فرزندی باشد و شاید به خاطر این باشد که اگر پدری عمدا فرزند خود را به قتل رسانیده باشد، مجازات قصاص بسیار کمتر از عذابی است که از وجدان خود می بیند (این ها احتمالاتی است که ما به عنوان توجیه علت حکم بیان می کنیم) ثانیا: در جایی که مادر عمدا فرزند خود را به قتل رسانیده است اسلام نفرموده است که حتما باید اعدام شود بلکه حق قصاص را برای سایر ورثه محفوظ داشته است، همان گونه که آنان حق دارند قصاص را تبدیل به دیه بکنند و یا قاتل (مادر) را عفو نمایند. بنابراین قانون کلی و عمومی در باب قتل عمد، قصاص است که تنها پدری که قاتل فرزند خود باشد از آن استثناء شده است. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.