اهل علم به چه کسانی می گویند و دلیل آن چیست؟

علم دو معنا دارد یکی معنای عام علم است در مقابل جهل قرار می گیرد و شامل تمامی علوم از علوم تجربی گرفته تا علوم انسانی و سایر علوم می شود که شخص جاهل بوده است و حال با کسب مفاهیمی عالم به آن مفاهیم شده است، و یکی دیگر معنای خاص علم است که در اسلام مراد می باشد،این قسم هم به دو شاخه تبدیل می شود، در قسم اول اهل علم به افرادی گفته می شود که در مورد موضوعات اسلامی مانند حدیث، روایات، کلام اسلامی، اخلاق اسلامی و غیره عالم است و توانایی دارد، و در قسم دوم که خاص تر است اهل علم کسانی شمرده می شوند که علاوه بر اینکه به موضوعاتی علم پیدا کرده اند بلکه علاوه بر آن به آن عمل هم می کنند و آن را در راه رسیدن به رستگاری به کار می بندند، که اهل علم واقعی در روایات ما همین دسته اخیرند که شاهد مثالهایی از روایات برای شما می آوریم: رب مدع للعلم لیس بعالم (چه بسا مدعی علمی که عالم نیست) إنما العالم من دعاه علمه إلی الورع و التقی و الزهد فی عالم الفناء و التوله بجنة المأوی(همانا عالم کسی است که علمش او را به ورع و تقوا و زهد در دنیای فانی بخواند و رویکردن به جنت جاودانه بخواند) لَنْ یُثْمِرَ الْعِلْمُ حَتَّی یُقَارِنَهُ الْحِلْمُ(علم تا به حلم مقارن نشود ثمری ندارد) الْعَالِمُ مَنْ شَهِدَتْ بِصِحَّةِ أَقْوَالِهِ أَفْعَالُهُ (عالم کسی است که اعمالش به صحت افعالش گواهی دهد) الْعِلْمُ مَقْرُونٌ بِالْعَمَلِ فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ(علم با عمل قرین است پس کسی که میداند عمل می کند) اعْمَلُوا بِالْعِلْمِ تَسْعَدُوا (به علم عمل کنید تا سعادتمند شوید) تَمَامُ الْعِلْمِ اسْتِعْمَالُهُ(تمام علم بکاربردن آن است) الْعِلْمُ بِلَا عَمَلٍ [بِغَیْرِ عَمَلٍ‏] وَبَالٌ (علم بدون عمل وبال است)[1] [1] تصنیف غرر الحکم و درر الکلم ص 44- 45 .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه