بله دیده می‌شود، اما نه آن میزان که بعضی از سخنرانان در کشور ادعا می کنند. بزرگنمایی از قدرت و نمادهای شیطان پرستی وفراماسونوری خواست دشمنان است. البته بین این دو جریان تقاوت وجود دارد. نمادی مانند چشم جهان بین متعلق به ماسونها وصلیب برعکس و ستاره۵ پر وارونه متعلق به شیطان پرستان است که اکنون در کشور یافت می‌شود. متاسفانه در چند سال اخیر دو دیدگاه افراطی و تفریطی در زمینه با شیطان گرایی در کشور شکل گرفته است؛ نخستین دیدگاه که بیشتر در میان برخی پژوهشگران مبتدی و اصحاب رسانه مشاهده می شود، نوعی نگاه افراطی به این جریان است.

بله دیده می‌شود، اما نه آن میزان که بعضی از سخنرانان در کشور ادعا می کنند. بزرگنمایی از قدرت و نمادهای شیطان پرستی وفراماسونوری خواست دشمنان است. البته بین این دو جریان تقاوت وجود دارد. نمادی مانند چشم جهان بین متعلق به ماسونها وصلیب برعکس و ستاره5 پر وارونه متعلق به شیطان پرستان است که اکنون در کشور یافت می‌شود. متاسفانه در چند سال اخیر دو دیدگاه افراطی و تفریطی در زمینه با شیطان گرایی در کشور شکل گرفته است؛ نخستین دیدگاه که بیشتر در میان برخی پژوهشگران مبتدی و اصحاب رسانه مشاهده می شود، نوعی نگاه افراطی به این جریان است. در این نگاه برای ایجاد حساسیت در میان عموم مخاطبان و به تعبیری اطلاع رسانی پیشگیرانه، بیشتر به بزرگنمایی و اهمیت بیش از حد فرقه های شیطان پرستی و بیان آموزه ها و آیین های این فرقه ها در رسانه‌ها پرداختند، بدون آن که حتی به توصیف صحیحی از ابعاد این جریان دست یافته باشند. به طور مثال، می توان به ساخت برنامه ای مستند با عنوان شوک در شبکه سه سیما در سال 1387 با موضوع بررسی شیطان پرستی اشاره نمود. پخش این مستند، که بدون تحقیقات و پشتوانه های صحیح علمی صورت گرفته بود، یکی از اقدامات شتابزده و بدون استراتژی رسانه ملی در مطرح کردن این جریان و فرقه های وابسته به آن در میان عموم جامعه بود. از آن پس نیز شاهد رشد وسیع اخبار مرتبط با فرقه های شیطان پرستی در رسانه های مختلف اعم از روزنامه ها و خبرگزاری های مختلف بودیم، چرا که موضوع شیطان پرستی دستمایه خوبی برای تیترهای جنجالی در این رسانه ها‌بود. علاوه بر این جو سازی کاذب رسانه‌ای، برخوردهای امنیتی و انتظامی برخی نهادهای مربوط، همچون نیروی انتظامی، در این راستا بودیم. اعلام وجود فعالیت 72 فرقه شیطان پرستی در داخل کشور و وجود 666 سایت اینترنتی ترویج شیطان پرستی به زبان فارسی، و اخباری از این قبیل هشدارهایی بود که به کرات از تریبون های عمومی مسؤولان این نهاد انتظامی شنیده می شد، در حالی که مراکز پژوهشی نیروی انتظامی هیچ تعریف و توصیف صحیحی از ابعاد دقیق جریان شیطان گرایی نداشتند. اتخاذ چنین دیدگاهی باعث شده، ضمن ایجاد فضای کاذب در جامعه و جذابیت بحث پیرامون عقاید و آیین های این فرقه، شاهد برگزاری کارگاه ها و سمینارهای مختلف در رابطه با نقد و بررسی شیطان پرستی برای اقشار مختلف جامعه خصوصاً دانشجویان باشیم. افراد بسیاری تحت عنوان پژوهشگر به این حوزه وارد شدند، اما متأسفانه عموما مراحل روند صحیح یک پژوهش علمی را طی نکرده اند و با مشاهده آثار منتشر شده توصیفی ناقص از افکار و عقاید برخی فرقه های منحرف شیطانی بسنده شده است. در نگاه دوم که بیشتر در میان مسؤولان اجرایی و فرهنگی کشور مشاهده می شود، نوعی نگاه تفریط گونه می‌باشد و کاملاً در جهت مخالف دیدگاه نخست می باشد. متأسفانه دراین نگرش بدون در نظر گرفتن ابعاد جریانی شیطان گرایی و ظرفیت های بالقوه آن، تنها به جنبه های سطحی آموزه های برخی فرقه‌ها اشاره شده و این جریان را موجی زود گذر در میان جوانان تصور می کنند که پس از مدتی فروکش کرده و ازبین می رود. این نگاه، حاصل توصیف غلطی می باشد که بیشتر توسط رسانه و بعضی پژوهشگر نماها، منتشر شده است. متأسفانه هر دو دیدگاه مذکور، هرکدام نه تنها به مقابله با این جریان کمک نمی کنند، بلکه به نوعی به ترویج این جریان کمک شایانی می نمایند. در دیدگاه اول با بزرگنمایی بیش ازحد این جریان در رسانه ها و ارائه تفکرات و آموزه های این جریان بدون تحلیل صحیح، درمیان طبقات مختلف مردم، ناخواسته به ترویج این جریان کمک می نماید. علاوه بر آن با توصیف های غلط از آن، باعث شکل گیری تصوری غلط از فعالیت این جریان در جامعه می شود که به تبع آن، اقدامات صحیح تربیتی صورت نمی گیرد. در نگاه دوم نیز، با در نظر نگرفتن ابعاد مختلف جریان شیطان گرایی و سطحی نگری به آن، راهبرد صحیحی برای مقابله با آن تنظیم نمی شود و به مرور حساسیت های اجتماعی نسبت به نفوذ این جریان در جامعه کاهش می یابد. به نظر می رسد، بهتر است نگرش سومی برای مقابله صحیح با این جریان ارایه داد. در واقع باید ابتدا مراکز پژوهشی معتبر اقدام به انجام پژوهش‌های توصیفی کامل شامل مطالعات کتابخانه ای و میدانی، درباره این جریان و سطح ورودشان در کشور نمایند و در مرحله بعد، اطلاعات به دست آمده را برای تحلیل صحیح در اختیار کارشناسان در حوزه های مختلف قرار دهند تا ضمن تحلیل آن، گام های بعدی ترویج این جریان، پیش بینی شود. در نهایت با توجه به اطلاعات و تحلیل های صورت گرفته، راهبرد متناسب برای مقابله با این جریان در حوزه های مختلف فرهنگی، تربیتی، امنیتی، رسانه ای و ... تدوین شود و در نهایت اقدامات اجرایی متناسب در حوزه های مذکور صورت پذیرد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه