تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
خَبّاب بن أرت ابن جندلة بن سعد، از مسلمانان صدر اسلام است که در مکه ایمان آورد؛ لذا مورد شکنجه کفار قرار گرفت. او سپس به مدینه هجرت کرد و در خانه کلثوم بن هدم سکنا گزید. پیامبر اسلام(ص) میان خبّاب بن ارت و جبر بن عتیک عقد برادرى بست و خبّاب در جنگهاى بدر و احد و خندق و دیگر جنگها در رکاب پیامبر(ص) بود.[1]وی نخستین کسى است که امام على(ع) او را در کوفه دفن کرده و بر او نماز گزارده است و این موضوع به هنگام مراجعت آنحضرت از صفّین بوده است.[2] همچنین بنابر برخی از نقلها در جنگ نهروان نیز همراه امام علی(ع) بوده است.[3] خبّاب در زمان مرگ هفتاد و سه ساله بود.[4]امام علی(ع) در حدیثی درباره خبّاب بن أرت میفرماید: «خداوند رحمت کند خبّاب بن ارت را، با رغبت اسلام آورد و از روی رضایت هجرت کرد، به زندگی ساده قناعت کرد و حال آنکه از خداوند راضی بود و مجاهدانه زندگی کرد».[5]خبّاب بن ارت فرزندی به نام عبدالله داشت که از برترین و با فضیلتترین شیعیان امام علی(ع) بود. او در جنگهای جمل و صفین در کنار امام بود. سرانجام عبدالله بن خبّاب و همسرش و کودکش توسط خوارج به طرز فجیعی کشته شده و سرهایشان بریده شد.[6]با توجه به اسلام آوردن خباب در مکه و آزار و اذیتی که در راه اسلام متحمل شد؛ زندگی او میتواند به عنوان الگویی جهت فداکاری مسلمانان در راه دین باشد.خباب بعد از هجرت، پیوسته با پیامبر(ص) و در جنگهای صدر اسلام مجاهدانه شرکت میکرد و تمام زندگیاش را برای پیشرفت اسلام گذاشت.بعد از پیامبر(ص) نیز مطیع امام علی(ع) بود و در جنگ هایی مانند صفین و نهروان به همراه ایشان شرکت کرد، لذا امام علی(ع) آن جمله مشهور را درباره وی فرمود که در بالا ذکر شد. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.