از آیه ی «اطیعوا الله و اطیعوا الرّسول و اولی الامر منکم» استفاده می شود که اطاعت اولی الامر، در سطح و به اهمیت و مثل اطاعت رسول و خداست. امّا اگر این طور است، چرا در آیات دیگر که امر به اطاعت از خدا و رسول شده ایم (مثل آیه ی 32 آل عمران و آیات دیگر) اولی الامر ذکر نشده اند؟ یعنی اگر در تمام موارد و به طور کلّی اطاعت از اولی الامر مثل اطاعت رسول است، چرا فقط در یک آیه آمده؟ آیا این نشانگر یک نوع تخصیص در این مورد نیست (یعنی فقط در بعضی موارد و نه همه ی موارد اطاعت اولی الامر مثل اطاعت خدا و رسول است)؟

همه مفسران شیعه اتفاق نظر دارند که منظور از اولی الامر امامان معصوم هستند که رهبری مادی و معنوی جامعه اسلامی را در تمام شئون زندگی از طرف خدا و پیامبر به آنها سپرده شده است، و غیر آنها را شامل نمی گردد مگر کسی که از طرف آنها منصوب شده باشد که در اینصورت بخاطر آنکه نماینده اولی الامر است اطاعتشان واجب است. دلیل آنکه در تمام امور اطاعت واجب است چیست؟ جواب این است که از اطلاق آیه شریفه استفاده می شود که اطاعت آنان مانند اطاعت رسول در تمام امور واجب است، زیر آیه شریفه فرمود: "اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم ." آیه بدون هیچ قید و شرطی فرموده "اطاعت از خدا و رسولخدا و اولی الامر بر شما واجب است. [i] .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه