مضمون جمله نقل شده از زيارت علاوه بر اين زيارت در ادعيه و زيارات و احاديث ديگري نيز وجود دارد به حدي كه مي توان ادعاي تواتر كرد كه اين معنا متواتراً (زياد) از ائمه و پيامبر اكرم (صلي‌الله‌عليه‌و‌آله) نقل شده كه بيانگر منافات نداشتن بين جمله مورد نظر زيارت با آيات مي باشد.

مضمون جمله نقل شده از زيارت علاوه بر اين زيارت در ادعيه و زيارات و احاديث ديگري نيز وجود دارد به حدي كه مي توان ادعاي تواتر كرد كه اين معنا متواتراً (زياد) از ائمه و پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و سلم نقل شده كه بيانگر منافات نداشتن بين جمله مورد نظر زيارت با آيات مي باشد، براي مثال چند نمونه از اين احاديث را نقل مي كنيم.1ـ فردي از امام صادق عليه السلام از همين آيات سوال كرد؟ امام در جواب فرمود: اين دو آيه در مورد ما نازل شده.آن مرد گفت: يابن رسول الله من تفسير آيه را پرسيدم.امام فرمود: وقتي روز قيامت فرا رسد، خداوند حساب شيعيان مان را به ما واگذار مي كند و پيامبر صلي الله عليه و اله و سلم از خداوند منان مي خواهد كه گناهان آن ها را ببخشد و آن چه از حق الناس برگردن دارند، پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و سلم آن را ادا مي كند و آنچه بين ما و آن ها وجود دارد، مي بخشيم تا اين كه بدون حساب وارد بهشت شوند.(2)2ـ امام صادق عليه السلام مي فرمايد: پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به علي عليه السلام فرمود: يا علي! تو ديان اين امت و متولي حساب آن ها هستي و تو ركن اعظم الهي در روز قيامت هستي و همانا مآب (برگشت) مردم به سوي توست و حساب شان به عهد توست . راه ، راه توست و ميزان، ميزان توست و موقف، موقف توست.(3)و احاديث ديگري كه بدين مضمون نقل شده اند.اما اين سوال چند جواب دارد:جواب اوّل: شان نزول اين آيات در مورد اهل بيت عليهم السلام مي باشد. و آيات در حق آن ها نازل شده است، بنابر اين، اياب و برگشت مردم طبق همين آيه به سوي اهل بيت عليهم السلام است.جواب دوم: خود اين احاديث تفسير آيات هستند.(4) كه مقصود از آيه، رجوع مردم به سوي اوليا و حجج الهي يعني ائمه هدي عليهم السلام مي باشد.بدين مضمون رواياتي ديگري نيز داريم از جمله آن ها روايتي از امام صادق عليه السلام است كه مي فرمايند: حساب هر امتي را امام زمانش مي رسد و امامان، دوستداران خود و دشمنان شان را از سيماي شان مي شناسند و اين كلام خداست كه وَعَلَي الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كلاًّ بِسِيمَاهُمْ(5)پس تفسير آيه با توجه به اين دسته از روايات چنين مي شود كه اياب الخلق (برگشت مردم) به سوي ائمه خودشان است و محاسبه آن ها نيز بر عهده ائمه است. البته بايد توجه داشت كه ائمه هم از آن لحاظ كه حجت خدايند و نمايندگان خدا هستند، به اين جايگاه رسيده اند، نه اين كه خود استقلالي در اين كار داشته باشند.جواب سوم: شايسته است كه ملوك و فرمانروايان بندگان و زيردستان خود را به خودشان نسبت دهند و اين در بين مردم نيز مرسوم است كه كار بنده يا اجير را به مولا يا موجر و صاحب كار نسبت مي دهند و خدا نيز چنين كرده و به رسم مردم حرف زده است و كار ائمه عليهم السلام را به خود نسبت داده است.پس رجوع مردم به سوي خدا و حكم خداست ولي ائمه عليهم السلام به عنوان نمايندگان و حجج خدا به حساب مردم رسيدگي مي كنند و مردم هم به آن ها رجوع مي كنند و در واقع ائمه عليهم السلام كارگزاران خداوند هستند و از جانب خداوند به حكم الهي به حساب مردم رسيدگي مي كنند.اين موضوع در روايات نيز وارد شده است: امام صادق عليه السلام مي فرمايد: زماني كه روز قيامت برسد، حساب شيعيانمان به ما واگذار مي شود... .(6)پس حساب از طرف خداوند به ائمه عليهم السلام واگذار مي شود و خود هيچ استقلالي ندارند.با اين توضيحات روشن مي شود اين فراز زيارت نه تنها منافاتي با آيات مذكور ندارد، بلكه آيه را تفسير مي كند و كيفيت رجوع و حسابرسي را روشن مي سازد كه اين كار توسط ائمه عليهم السلام از جانب خداوند انجام مي‌گيرد. .

سامانه پاسخگویی به سوالات و شبهات

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/28

لینک کوتاه