بی نهایت ممنون که پاسخ دادید واقعا سپاسگزارم پاسخ کامل بود واقعا علاقمند شدم اون ده سال تحصیل در این باره را که در پاسخ فرمودید حتما بگذرانم اگر خداوند اجازه بفرمایند.خسته نباشید. خداوند از شما راضی باشه انشالله.شاید من بخاطر محدودیت زیاد ذهنم متوجه نمیشم.هدف از آفرینش رو قبلا خونده بودم و قابل درک هست اما باز هم نمیفهمم که چرا خدا آفرید. درسته که خالقی که خلق نکنه قابل تصور نیست اما یک مورد این که خداوند از هر صفتی کمال و بی نهایتش رو داره و مثلا خداوند بی نیاز مطلق هستند اما اینکه بی نیاز مطلق چیزی رو خلق کنه میشه نیازمند به خالقیت خداوند وقتی از هر چیز بی نیاز است چرا باید خالق باشه؟چرا به تنهایی به بی نیازی خودش ادامه نداده چرا خلق کرده؟واقعا درسته که ما هرکاری که فرموده خداست انجام میدیم به نفع خودمون هست و کاملا مشهوده که هیچ نفعی به خدا نمیرسه بلکه در آخر خداوند پاداش کارمون رو به خودمون میده بهترین هارو بهمون عطا میکنه من اینو میفهمم ولی بازم نمیفهمم که چرا یک بی نیاز،باید خالق باشه؟

اگر خلق نمینمود باز پرسشی طرح میشد. بیرون و درونی ندارد که تصور شود، مخلوق بیرون یا درونش است. در ازل همه را یکجا خلقت نمود.تجلی موجودات غیر از تجلی ذات متعالش است. مخلوق گوشه ای از آثار صفات الهی اند.فلاسفه و عقلای ِ معتقد به وجود محض و بی علت ، ظهور ِ وجود را ، الزامی عقلی برایش معتقدند. غیر آن نیز برای فهم ما میسور نیست ، وجود بدون ظهور را نمیتوان فهم نمود. این ظهورغیر از ذات حق متعال است. اسماءالله ،عرش، وجودِ منبسط، مشیّت، نور ِحقیقت محمدیه صلی الله علیه و آله ، واسطه خلقت و... هر یک تعابیری از آن ظهورند. خدا یعنی وجود محض ؛ و وجود بی ظهور معنی ندارد ؛ یعنی ظهور، ذاتی وجود است. لذا خدا همواره ظهور دارد. و ظهور ، ذاتاً مراتب دارد. هر مرتبه از ظهور نیز مظهری از وجود می باشد که ما آن مظهر را مخلوق خدا می نامیم. لذا منظور از خلقت موجود مادّی آن است که او در عالم مادّه نبود و سپس به عالم مادّه نازل گردید. امّا این بدان معنا نیست که در عالم ملکوت یا جبروت نیز نبوده است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه