آیا در قرآن کریم و یا احادیث اهل بیت (علیهما السلام) مطلبی در مورد حرمت روزه سکوت موجود می باشد؟ و اگرچنین است تمنا دارم نمونه ای از آن را با ذکر منبع بفرمایید

با سلام، در قرآن مستقیمآ آیه ای برای روزه سکوت نداریم . بله در بارۀ آیه (قالَ آیَتُکَ أَلَّا تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ إِلَّا رَمْزاً)[1] بعضی از مفسران گفته‏اند: احتمال دارد که این خودداری زکریا از سخن گفتن با مردم جنبه اختیاری داشته، و زکریا به فرمان خدا مامور بوده که در این سه روز، زبان جز به ثنای الهی نگشاید و به اصطلاح مامور به روزه سکوت بود که در بعضی از امم پیشین وجود داشته است ظاهر آیه 26 سوره مریم نیز نشان می‏دهد که مریم به خاطر مصلحتی مامور به سکوت بود و بفرمان خدا از سخن گفتن در این مدت خاص خودداری می‏کرد تا نوزادش عیسی، لب به سخن بگشاید و از پاکی او دفاع کند که این از هر جهت مؤثرتر و گیراتر بود. و از تعبیر آیه چنین برمی‏آید که نذر سکوت برای آن قوم و جمعیت، کار شناخته شده‏ای بود، به همین دلیل این کار را بر او ایراد نگرفتند. ولی این نوع روزه در شرع اسلام، مشروع نیست و این به خاطر تفاوت شرائط در آن زمان با زمان ظهور اسلام است. ولی البته یکی از آداب صوم کامل در اسلام آنست که انسان به هنگام روزه گرفتن زبان خود را از آلودگی به گناه و مکروهات حفظ کند، و همچنین چشم خود را از هر گونه آلودگی برگیرد، چنان که در حدیثی از امام صادق ع می‏خوانیم ان الصوم لیس من الطعام و الشراب وحده، ان مریم قالت إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً، ای صمتا، فاحفظوا السنتکم و غضوا ابصارکم و لا تحاسدوا و لا تنازعوا: " روزه تنها از خوردنی و نوشیدنی نیست، مریم گفت: من برای خداوند رحمان روزه‏ای نذر کرده‏ام یعنی سکوت را، بنا بر این (هنگامی که روزه هستید) زبان خود را حفظ کنید، دیدگان خود را از آنچه گناه است بربندید، نسبت به یکدیگر حسد نداشته باشید، و نزاع نکنید[2] در ادامه به روایاتی در این باره اشاره می شود:  (زرارة عن أبی عبد اللَّه (علیه السّلام) فی حدیث قال‏و لا صمت یوماً إلی اللیل) زراره از امام صادق(ع) در حدیثی نقل می کند که (امام فرمودند) سکوت نکنید از روز تا شب(یک روز کامل). (الزهری عن علی بن الحسین (علیه السّلام) فی حدیث قال‏و صوم الصمت حرامٌ )زهری از امام سجاد(ع) نقل می کندکه(امام فرمودند)روزه سکوت حرام است.[3] " رمز" در اصل اشاره کردن با لبها را گویند، به صدای آهسته نیز" رمز" گفته می‏شود، این واژه در گفتگوهای معمولی، معنی وسیع‏تری پیدا کرده و به هر سخن و اشاره و نشانه‏ای که مطلبی را مخفیانه یا به طور غیر صریح برساند، رمز می‏گویند. به هر حال خداوند در خواست زکریا را پذیرفت و سه شبانه روز زبان او بدون هیچ عامل طبیعی از سخن گفتن با مردم باز ماند در حالی که به ذکر خدا مترنم بود، این وضع عجیب، نشانه‏ای از قدرت پروردگار بر همه چیز بود، خدایی که می‏تواند زبان بسته را به هنگام ذکرش بگشاید، قادر است از رحم عقیم و بسته، فرزندی با ایمان که مظهر یاد پروردگار باشد به وجود آورد، و از اینجا رابطه این نشانه با آنچه زکریا می‏خواست، روشن می‏شود. تفسیر نمونه، ج‏2، ص: 539   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه