چراوقتی برای انجام کاری استخاره میزنی خیلی خوب میشه اما اون کاراصلا جور نمیشه یا بهم میخوره؟ پس استخاره براچیه؟

راجع به استخاره به مطالب زیر توجه کنید : 1-   استخاره چیست؟ استخاره یک مطلب اختراعی نیست که ما بخواهیم روشی برای آن ابداع کنیم، استخاره یک امر کاملا تعبدی است و روش آن همان روشهایی است که در احادیث و روایات آمده است ضمنا استخاره هرگز آینده نگری نمی کند استخاره فقط انسان را از حیرت و دو دلی بیرون می آورد که یک طرف را انتخاب کند و خیر بودن یا شر بودن امور هم باز به تشخیص خود ما نیست همانطور که قرآن کریم می فرماید «عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم...» یعنی چه بسا اموری که شما خیال می کنید برای شما بد است اما در واقع خیر شما در آن است و چه بسا اموری که تصور شما این است که خیر شما در آن است در حالی که در حقیقت شر برای شما است. و جالب اینجا است که در حدیثی از امام صادق (علیه السلام) چنین منقول است شخصی به آن حضرت گفت که من برای کار تجارت استخاره کردم و بد آمد در حالی که من آن را انجام دادم و نتیجه اش هم به نفع من بود و سود قابل توجهی بردم حضرت فرمود یادت هست در آن سفر، صبح ،خواب ماندی و نماز صبحت قضا شد گفت آری حضرت فرمود : بد بودن استخاره برای همین بود که تمام سود مادی تو به قضا شدن نماز صبحت نمی ارزد. بنابراین استخاره هرگز از آینده خبر نمیدهد که چه می شود، استخاره به ما میگوید کدام راه را انتخاب کن و بعد تسلیم امر پروردگار باش و راه چنین استخاره ای در همان روشهای روایی ما است. بنابراین استخاره کردن به عنوان موضوعی که بین مردم باب شده است، در جایی مطرح می شود که آدمی حقیقتاً مردد در انتخاب باشد و پس از استفاده از آموزه های دین و عقل، تجربه و مشورت هایی که می گیرد به هیچ وجه نتواند تصمیم خود را بگیرد. این نوع استخاره هم آداب خاصی را دارد و هر کسی نمی تواند آن را انجام دهد. البته استخاره در معنای واقعی خویش یعنی طلب خیر کردن از خدا (خواستن خیر و دعا کردن) و این استخاره برای هر کاری همیشه خوب است و باید باشد. پس شما : - اولاً؛ برای تصمیم گیری در مورد مسائلی که در زندگی پیش می آید (انتخاب رشته، ازدواج، شغل و ...)، سریع به فکر استخاره کردن نیفتید. - ثانیاً؛ استخاره درست و صحیح را برخی افراد بلدند و هر استخاره ای قابل اعتماد نیست. - ثالثاً؛ برای تصمیم به انجام هر کاری، عقل و منطق و تجربیات خود را به کار ببرید و مشورت های لازم را نیز بگیرید و پس از تصمیم گرفتن و قبل از شروع کار، به خدا توکل کنید و از خدا بخواهید که کار پیش رو را برایتان خیر گرداند. - رابعاً؛ اگر واقعاً عقل و منطق و آموزه های دین و مشورت گیری از افراد آگاه نتوانست باعث شکل گیری تصمیم درست در شما شود، برای رهایی از این وضعیت استخاره کنید، آن هم توسط کسی که به آداب این کار اشراف دارد. 2- آیا عمل نکردن به استخاره ، باعث نزول بلا می‌شود ؟ برای پاسخ ، می‌پرسیم که علت پشت‌کردن به استخاره و بی‌اعتنایی به جواب آن چیست؟ اگر از ابتدا بدون تحقیق و تفکر لازم درباره انجام کار ، استخاره کرده والآن از حقیقت ماجرا آگاه ‌شده‌ایم ، پس هیچ محلی برای استخاره نبوده‌است تا پشت‌کردن به آن معنا یابد ؛ ولی اگر از آغاز به خوب و بد ، و آثار مثبت و منفی کار،آگاهی داشته و دیگران او را به همین نتیجه یا نتایج دیگری راهنمایی کرده‌اند، اما برای دلگرمی بیشتر و یا خرسندی از تأیید الهی رو به سوی استخاره کرده‌ایم، بازهم نه زمان استخاره بوده و نه محل آن؛ چون سنجش مزایا و معایب با تفکر و اندیشه, گام نخست و استفاده از فکر و رای دیگران در هنگام تردید و سردرگمی در گام اول، مرحله بعدی است که در یکی یا هر دو به نتیجه ای شفاف و روشن دست یافته ایم .از این رو، هیچ نیازی به استخاره نداشته ایم و چنین کاری بیهوده ونابجا بوده است . علاوه براین که استخاره هیچ گونه تکلیف والزامی برای ما نمی آفریند تا سر پیچی از آن عذاب و بلایی فراهم کند؛ بلکه تنها رفع حیرت می‌کند و راه خیر را نشان می دهد و نشان دادن راه خیر، همیشه همراه؛ منافع مادی نیست؛ زیرا چه بسا خیر ما در ضرر های دنیوی است تا به هلاکتهای بدتری دچار نشویم .پس آنچه در آینه استخاره می بینیم، خیر وخوبی است که به کمتربودن کاستی وضررهاوبیشتر بودن منافع و ارزشها راهنمایی می‌شویم، بدون آنکه ارتباطی بین زمین و آسمان بر قرار کند و یا شعاع آثار خود را به آخرت بکشانیم. این بدان خاطر است که اصل عمل واجب نبوده تا ترک آثار آن موجب فعالیت حرامی شود و حتی از اعمال مستحبی که وظیفه شرعی و حتمی ایجاب کند نیز نخواهد بود.آری، نکته‌ای که تمامی دین باوران علاقه مند به استخاره از صمیم جان می پذیرند، این است که کار مطابق با استخاره، نوعی دلگرمی وآسودگی خاطر ایجاد می‌کند. 3-   سیره معصومان در استخاره : -        استخاره با مشورت: سیره درس آموز معصومان نخست در استخاره نوع اول یعنی طلب خیر از خداوند متعال بوده است. امیرمؤمنان علی علیه السلام ، توصیه پیامبر را به وی هنگام مأموریت خود به یمن این گونه با زگو می کند : «رسول خدا صلی الله علیه و آ له و سلم مرا به سوی یمن فرستاد ودر همان موقع به سفارش فرمود : یا علی! هیچ کس دچار حیرت و سرگردانی و پشیمان نشد وقتی مشورت نمود». فروع کافی /ج3/ص470. از سوی دیگر امام جعفر صادق صلوات الله علیه بلاها وگرفتاریهای بعد ازعمل به استخاره را موجب پاداش الهی دانسته است .بحارالانوار /ج88/ص223 -        استخاره با دعا: بخش دیگری از سخنان معصومان علیهم‌السلام درباره استخاره به‌وسیله دعا است؛ بدین بیان که در تمام کارهایی که انسان انجام می‌دهد. بین خود و خداوند ارتباط قلبی برقرار کند و از او خیر, موفقیت و سعادتمندی خود را بخواهد ؛ چرا که دعا باعث جلب رحمت الهی می‌شود : قل مایعبوکم ربی لولا دعاکم (فرقان 77 )؛ بگو ای رسول ما ،خداوند متعال هیچ اعتنایی به شما نمی‌کرد اگر دعای شما نبود. -        استخاره با قرآن!   گفتنی است که استخاره با قرآن طلب خیر و شناخت سعادت است، ولی تفأل به قرآن, به معنای‌ درخواست پیشگویی, آگاهی از عاقبت کار و خبر یافتن از غیب است و از این رو، در برخی از روایات، از رو آوردن افراد، به تفأل نهی شده و گفته شده است که :« لا تتفأل بالقرآن» (وسائل الشیعه/ ج 8, ص 70 تا 80) -        استخاره بانماز! نوع دیگر استخاره, استخاره با نماز است که مورد توجه معصومان بوده است ؛ چنان‌که برای تزویج، از امام رضا علیه السلام چنین نقل شده است: إِذَا أَرَدْتَ التَّزْوِیجَ فَاسْتَخِرْ وَ امْضِ ثُمَّ صَلِّ رَکْعَتَیْنِ وَ ارْفَعْ یَدَیْکَ وَ قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّی أُرِیدُ التَّزْوِیجَ فَسَهِّلْ لِی مِنَ النِّسَاءِ أَحْسَنَهُنَّ خُلُقاً وَ خَلْقاً وَ أَعَفَّهُنَّ فَرْجاً وَ أَحْفَظَهُنَّ نَفْساً فِیَّ وَ فِی مَالِی وَ أَکْمَلَهُنَّ جَمَالًا وَ أَکْثَرَهُنَّ أَوْلَاداً . بحار الانوار جلد 103 صفحه 268 «هرگاه خواستی ازدواج کنی، ازخدا ،طلب خیرکن (به این صورت که، برخیز) ودورکعت نماز بخوان ودستانت رابلند کن وبگو : خدایا قصد ازدواج کرده ام ،آن را برای من میسر وآسان کن واز زنها آن راکه نیکوتراست ازحیث اندام واخلاق وآن راکه عفیف تر است ازحیث فرج وآنکه حافظ تر است ازحیث خودم واموالم وآنکه کامل تراست ازحیث زیبایی وآنکه بیشتراست از حیث اولاد؛ نصیبم کن. » علامه مجلسی رحمه‌الله با توجه به این حقیقت که استخاره تضرع شدید درونی و شخصی و حالتی عرفانی است که در لحظه تردید و دودلی به شخص مضطر دست می‌دهد، به‌گونه‌ای که با همه وجود خود را از درون با مبدأ أعلا و افق بی‌نهایت ملکوت پیوند می‌دهد و از او چاره می‌طلبد, می‌فرماید: بهتر آن است که هرکس برای خودش استخاره کند؛ زیرا ما هیچ حدیثی نداریم که شخصی به وکالت از دیگری استخاره کند و اگر وکالت در استخاره جایز یا بهتر بود, شایسته و سزاوار بود که اصحاب از امامان تقاضای استخاره کنند و اگر چنین چیزی می‌بود, نقل می‌شد و دست‌کم یک روایت در این مورد به ما می‌رسید. به‌علاوه آن‌کس که مضطر و حاجت‌مند است, اگر خودش استخاره‌کند, به اجابت نزدیک‌تر است و دعای او به اخلاص در نیت نزدیک‌تر خواهد بود. بحار الانوار/ ج 88, ص 285 علامه مجلسی رحمه‌الله به گفتار سید بن طاووس استنادکرده که فرموده است. من حدیث صریحی ندیده‌ام کسی برای دیگران استخاره کند و اصل آن است که هرکس برای خودش استخاره نماید. بحار الانوار/ ج 88, ص 285 البته از باب برآوردن حاجت مؤمنان استخاره کردن برای دیگران اشکالی ندارد.  .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه