تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
[حقیقت غیبت آن است که چیزی را به دیگری نسبت بدهی که اگر به گوشش برسد، آن را ناخوش دارد و به آن راضی نباشد، و این نسبت در همه چیز صادق است، مثلا: راجع به نسبت و خاندان وی، چیزی گفته شود (که بیاصل و نسب است) و یا بدنش فلان نقص را دارد، و یا مثلا دیوانه و کم عقل است، و یا کارهایش از روی حساب و کتاب نیست یا دینش سست است، یا بد اخلاق و ریاکار است و یا لباسش چرک است[1] (خلاصه تحت هر عنوانی او را تحقیر کنی، شرعا حرام است و انسان در مورد آن کیفر میشود).
تعریف و معنی غیبت، و پاداش جلوگیری از غیبت:
پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و سلم فرمود: حد غیبت این است که در باره دیگری چیزی بگویی (که اگر به گوشش برسد او را ناخوش آید) و آن صفت در او باشد، و اگر دروغ گفته باشی؛ تهمت محسوب میگردد و کسی که در مجلس غیبت حاضر شود و به آن گوش دهد، در آن شریک است و اگر از آن جلوگیری کند، خداوند او را میبخشد.
و نیز پیامبر اسلام صلّی اللَّه علیه و آله و سلم فرمود: کسی که از ریختن آبروی مسلمانی جلوگیری نماید، خداوند در قیامت او را از آتش دوزخ نجات میدهد.[2]
و فرمود: خوشا به حال کسی که به عیبهای خود بیندیشد، و به عیوب مردم نپردازد[3].] [4] موفق باشید.
غیبت
اجتناب از غیبت .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.