شوهر این جانب، در سال 63 فوت کرده است، با توجّه به این که من زن دوم ایشان بودم و عقد این جانب به صورت دائم بوده، فرزندانش دو سال بعد از فوت ایشان اموال وى را تقسیم کرده اند و به هیچ وجه حقّ مرا نداده اند، اموال آن مرحوم به شرح زیر مى باشد: الف) باغات پسته. ب) سه واحد منزل مسکونى که سند آنها به نام آن مرحوم است. ج) تراکتور با تمام وسایل. د) چاه و پمپ و ساختمان موتورخانه و امتیاز آب و برق و پروانه چاه. هـ) اموال منقول و وسایل خانه. با توجّه به مطالب فوق الذّکر لطفاً به سؤالات زیر جواب دهید: الف) آیا بنده از این اعیانى حقّى دارم و اگر دارم به چه صورت مى باشد؟ ب) با توجّه به این که در طول 13 سال ارثیه مرا نداده اند، آیا درآمد این چند سال به من تعلّق مى گیرد؟ ج) آیا در دادن ارثیه، قیمت روز پرداخت ملاک مى باشد یا قیمت روز مرگ میت و اگر قیمت روز مرگ میت ملاک است، آیا تورّم این چند سال محاسبه مى شود؟

پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):الف: یک هشتم از قیمت اعیانى و یک هشتم اموال منقول به هر دو زن مى رسد که به طور مساوى میانشان تقسیم مى گردد.ب: نسبت به درآمد اموال منقول باید منافع این مدّت را بپردازند و احتیاط آن است که نسبت به اعیانى نیز همین کار را بکنند.ج: قیمت یوم الادا ملاک است.منبع: makarem.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه