آیا این مطلب صحّت دارد که على(علیه السلام) فرموده: «معرفتى بالنورانیّة معرفة الله، ومعرفة الله معرفتى بالنورانیّة» یعنى «چون شناسایى خداوند براى بشر بدون شناسایى در مظهر ممکن نیست، حضرت بطریق حصر فرموده که معرفت من بنورانیت منحصر است به معرفت خدا، و معرفت خدا منحصر است به معرفت من بنورانیت»؟ اگر صحیح است، معناى آن چیست؟

اوّلاً: چنین حدیثى را در منابع معتبر ندیده ایم. و ثانیاً: مفهوم حدیث آن نیست که نوشته اید؛ بلکه اشاره به معرفت خود حضرت است که مى فرماید: من خدا را با نورانیت آثار و صفاتش شناختم و شناخت خدا باید، همچون شناخت من از طریق معرفت نورانیّت آثار و صفات باشد. منبع: استفتائات جدید، آیت‌‌ الله العظمی مکارم شیرازی دام ظله، جلد 4، تهیه و تنظیم: ابوالقاسم علیان نژادی، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه ‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه