آيا در قرآن به اين مطلب كه خمس را بايد به سادات داد، اشاره شده است؟

در آيه 41 سوره انفال، در اين باره آمده است: «واعلموا انّما غنتم من شى فان لله خمسه و للرّسول ولذى القربى و اليتامى و المساكين و ابن السبيل ان كنتم امنتم بالله و ما انزلنا على عبدنا يوم الفرقان يوم التقى الجمعان و الله على كل شى قدير; اى مؤمنان، بدانيد كه هر چه غنيمت و فايده به شما رسد، خمس آن خاص خدا و رسول و خويشان او و يتيمان و فقيران و در راه ماندگان است...» كلمه «لذى القربى» در اين آيه همان اهل بيت پيامبر((عليهم السلام)) و سادات هستند; به همين جهت، از نظر فقها خمس به دو قسمت تقسيم مى شود: يك قسمت از آن سهم سادات است و بنابر اقوى، به نظر امام((رحمه الله)) بايد با اذن مجتهد جامع الشرايط به سيّد فقير يا سيّد يتيم يا سيّدى كه در سفر مانده داده شود و نصف ديگر آن، سهم امام((عليه السلام)) است كه در اين زمان بايد به مجتهد جامع الشرايط داده شود يا به مصرفى كه او اجازه مى دهد، برسد. eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه