چگونه ممکن است حضرت صاحب الزمان با سیصد و سیزده نفر دنیا را مسخر کند؟ آیا غلبه آن حضرت به طور اعجاز و خرق عادت است یا علل و عوامل ظاهری نیز غلبه و پیروزی آن جناب را ممکن می سازد؟

بر حسب روایات و احادیث شریفه، وقتی حضرت صاحب الامر(ع) ظاهر می شوند، نخست سیصد و سیزده نفر از خواص اصحاب آن حضرت در مکه معظمه حاضر به خدمتش می گردند و وقتی عدة اصحاب و اجتماع کنندگان به ده هزار نفر رسید از مکه خارج می شوند. (رجوع شود به منتخب الاثر، ب 5، ف 7، ص 475 و 476)و اما غلبة آن حضرت و حکومت جهانی اسلام، ممکن است بطور اعجاز و خرق عادت انجام یابد و ممکن است با فراهم شدن اسباب و علل ظاهری باشد و ممکن است به هر دو نوع واقع شود، چنانکه پیشرفت و غلبة پیغمبر اکرم(ص) و قوای اسلام به هردو نوع بود.اما بطور اعجاز و خرق عادت، محتاج به توضیح نیست که حصول چنین غلبة مطلق برای آن حضرت، به خواست خداوند، امری است ممکن و معقول، و با وعده های صریح و بشارتهای حتمی که در قرآن مجید و احادیث متواتر داده شده، بدون شبهه حاصل خواهد شد، و خداوند به مصداق آیة: «کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثیرةً بِاِذْنِ اللهِ» بقره، آیة 249 [چه بسیارند گروه اندکی که به اذن خداوند، بر گروه بسیاری چیرگی می یابند.]آن حضرت، اصحابش و عموم بندگان شایسته خدا را بر تمام ملل، غالب و حاکم و وارث و مالک ارض قرار می دهد.و از لحاظ اسباب و علل ظاهری هم اگر موضوع را برررسی کنیم، حصول چنین فتح و غلبه و تشکیل آن حکومت الهی ممکن و عملی خواهد بود؛ زیرا آن حضرت در موقعی ظهور می کند که اوضاع و احوال اجتماعی، اخلاقی و سیاسی کاملاً مساعد باشد.امامت و مهدویت ج 3 - پاسخ ده پرسش،آیةالله لطف الله صافی گلپایگانی .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه