شخصی دارایی خود را از منقول در مقابل مقداری نبات به کسی صلح نموده و در ضمن عقد خارج لازم شرط شده که مادام الحیوة اختیار فسخ و حق تصرف در وسایل داشته باشد و بعد الفوت مورد صلح را متصالح صرف وجوه بریه بنماید، از قبیل صوم و صلاه و نماز وحشت و روضه خوانی و تلاوت قرآن مجید و ذغال به فقرا و احسان و ارحام و افطاریه و در هر حال خدا را حاضر و ناظر بداند و این صلح نامه چند ماه قبل از فوت شخص مصالح نوشته شده و حج هم بر او واجب بوده، تکلیف چیست؟

در فرض سوال، صلح صحیح است و نسبت به اختیار فسخ که در ضمن عقد دیگر شرط شده اگر غرض آن بوده که مصالح وکالت داشته باشد، صلح اول را اقاله نماید، می‌تواند طبق وکالت اقاله کند و شرط دیگر که صرف مال الصلح در مصارف مذکوره است، لازم الوفا است. و چون وجوه بریه که در شرط ذکر شده چنانچه ظاهر عبارت است، شامل استنابه حج برای او نیز است و ذکر صوم و ذکر صلوات و غیره از قبیل مثال است، حج میقاتی برای او استنابه نماید. منبع: مجمع المسایل، ج 3، ص 124، مساله 27. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه