در آیه‌ی 21 سورۀ انسان می‌فرماید: «عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْر»، در این‌جا «عالِیَهُمْ» و «سندس» به چه معنا است؟

قرآن کریم در بهرمندی بهشتیان از نعمت‌های بهشتی می‌فرماید: «عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً»؛[1] بر اندام آنها [بهشتیان‏] لباس‌‌هایى است از حریر نازک سبز رنگ، و از دیباى ضخیم، و با دست‌بندهایى از نقره آراسته‌‌اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان می‌نوشاند.«عالِیَهُمْ» از دو عبارت «عالی» و «هم» تشکیل می‌شود که عبارت اوّل به عبارت دوم اضافه شده است. «عالی» از ریشه «علوّ» به معنای برتری و معنای آن در این آیه، روپوش است. امام صادق‌(ع) در معناى این آیه می‌فرماید: «تعلوهم الثیاب فیلبسونها»؛[2] بهشتیان، این لباس مخصوص را بالاى دیگر لباس‌‌هایشان می‌پوشند.«سندس»؛ به معناى پارچه ابریشمین نازک است،[3] در حالى که «استبرق»، به معناى پارچه ابریشمین ضخیم است.[4]خداوند مهربان در این آیه‌ی شریفه به آن دسته از انسان‌هایی که داراى ایمان و عمل صالح و آراسته به حسنات اخلاقى هستند، وعده لباس‌‌هاى فاخر بهشتى داده و فرمود به جزاى عمل آنان در بهشت آراسته به لباس‌‌هایى هستند که عنایت و لطف خدای تبارک و تعالی براى آنان مقرر کرده است. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه