تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
گزارشگری وارد خانة امام شد، و ماجرای سقیفه را بازگو کرد و گفت دو گروه از مهاجر و انصار خود را برای خلافت شایسته و سزاوار میدانست. علی(ع) فرمود: چرا به انصار پاسخ ندادید که پیامبر فرموده است به نیکان از آنان نیکی کنیم و از تقصیر بدان آنها بگذریم؛ اگر ریاست و خلافت از آن آنها بود، نباید آنها را به دیگران توصیه و سفارش کند، بلکه باید دیگران را به آنها سفارش نمایند، و چنین توصیه نشانة محرومیت آنان از حکومت و فرمانروایی است.سپس امام پرسید: قریش روی چه اساسی خود را شایستة خلافت میدانستند؟گزارشگر گفت: آنان میگفتند ماشجرة رسول خدا هستیم و با او از یک قبیله میباشیم.علی(ع) فرمود: به درخت احتجاج کردند و میوة آن را ضایع و تباه ساختند. اگر آنان از آن نظر سزاوار خلافتند که همگی از شاخههای یک درخت میباشند، من میوة آن درخت و پسر عموی ایشان میباشم، چرا خلافت از آن من نباشد؟(نهج البلاغه، خطبة 64)آیة الله جعفر سبحانی،رهبری امّت .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.