مواد قرارداد صلحنامه امام حسن(ع) چیست؟

: 1. «حکومت به معاویه واگذار میþشود بدین شرط که که به کتاب خدا و سنت پیغمبر و سیره خلفای شایسته عمل کند».این ماده قرارداد این است [و در واقع] امام حسن اینچنین قرارداد میþبندد: مادامی که ظلم فقط به من است و مرا از حق خودم محروم کردهþاند ولی آن غاصب متعهد است که امور مسلمین را در مجرای صحیح اداره کند، من به این شرط حاضرم کنار بروم.2. «پس از معاویه حکومت متعلق به حسن است و اگر برای او حادثهþای پیش آمد متعلق به حسین». این جمله مفهومش این است که این صلح یک مدت موقتی دارد، نه اینکه [امام حسن] گفت دیگر ما گذشتیم و رفتیم، این تو او این خلافت، تا هر وقت هر کار میþخواهی بکن؛ نه، «تا معاویه هست»، این صلح تا زمان معاویه است، شامل بعد از زمان معاویه نمیþشود، پس معاویه حق ندارد برای بعد از زمان خودش توطئهþای بچیند: «و معاویه حق ندارد کسی را به جانشینی خود انتخاب کند.»معاویه در شام لعن و ناسزای به امیر المؤمنین را رسم کرده بود. این را در متن صلحنامه قید کردند که باید این عمل زشت موقوف باشد: «معاویه باید ناسزا به امیر المؤمنین و لعنت بر او را در نمازها ترک کند و علی را جز به نیکی یاد ننماید» که این را هم معاویه تعهد و امضا کرد.4. «بیت المال کوفه که موجودی آن پنج میلیون درهم است، مستثنی است و «تسلیم حکومت» شامل آن نمیþشود و معاویه باید هر سالی دو میلیون درهم برای حسن بفرستد.» این قید را کرده بودند برای همین که میþخواستند نیاز شیعیان را از دستگاه حکومت معاویه رفع کنند که اینها مجبور نباشند و بدانند اگر نیازی داشته باشند میþشود خود امام حسن و امام حسین مرتفع کنند. «و بنی هاشم را از بخششها و هدیهþها بر بنی امیه امتیاز دهد و یک ملیون درهم در میان بازماندگان شهدایی که در کنار امیر المؤمنین در جنگهای جمل و صفّین کشته شدهþاند تقسیم کند و اینها همه باید از محل خراج «دارابجرد» تأدیه شود.»5. «مردم در هر گوشه از زمینهای خدا (شام یا عراق یا یمن و یا حجاز) باید در امن و امان باشند و سیاهپوست و سرخپوست از امنیت برخوردار باشند و معاویه باید لغزشهای آنان را نادیده بگیرد.» مقصود کینهþتوزیþهایی است که به گذشته مربوط میþشود، چون اینها اغلب کسانی بودهþاند که در گذشته با معاویه در صفّین جنگیدهþاند. «و هیچ کس را بر خطاهای گذشتهþاش مؤاخذه نکند و مردم عراق را به کینهþهای گذشته نگیرد. اصحاب علی در هر نقطهþای که هستند در امن و امان باشند و کسی از شیعیان علی مورد آزار واقع نشود و یاران علی بر جان و مال و ناموس و فرزندانشان بیمناک نباشند و کسی ایشان را تعقیب نکند و صدمهþای بر آنان وارد نسازد و حق هر حقداری بدو برسد و هر آنچه در دست اصحاب علی است از آنان باز گرفته نشود. به قصد جان حسن بن علی و برادرش حسین و هیچیک از اهل بیت رسول خدا توطئهþای در نهان و آشکار چیده نشود.»مجموعه آثار شهید مطهری ج14 ـ صلح امام حسن(ع)صفحه648 الی 649،شهید مطهریبه نقل از سایت تبیان .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه