تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
هر چند امام زمان(علیه السلام) در پس پرده غيبت قرار دارد؛ ولي در مواردي مصلحت ايجاب ميكند ديدار و ملاقاتي صورت بگيرد، تا در پرتو آنها الطاف حضرت به صورت آشكارتر به مردم نمايان شود و آنان بدانند كه امامشان حضور دارد و در صحنههاي زندگي مردم حضار است. او به مدد نيازمندان ميرود، نيازهاي فكري و علمي را پاسخگو است و مشكلات شيعه به دست تواناي او حل ميشود. در مورد ارتباط با حضرت بايد توجه داشت كه: ارتباط با حضرت به دو صورت مطرح مي شود:الف. ارتباط روحي: انسان از لحاظ روحي احساس ميکند به حضرت نزديک شده است. اين به دو ركن اساسي نياز دارد:1.معرفت هر چه بيشتر و عميق تر به حضرت؛2.عمل به وظايف ديني به ويژه انجام واجبات(به خصوص نماز اول وقت) و ترک محرمات(به ويژه در اموال و رعايت حلال و حرام). در کنار اين دو رکن، ياد کردن حضرت در زمانهاي مختلف و دعا به وجود مقدس او و زمينه سازي نيز داراي اهميت است.ب. ملاقات و ديدار: در زمان غيبت به صورت عادي ديدار آن بزرگوار (که همراه با شناخت باشد) امکان ندارد؛ مگر در مواردي که به صلاح و مصلحت باشد. براي اين نوع ارتباط هر چند رفتن چهل شب به مسجد جمکران در ميان مردم معروف است؛ ولي به نظر ميرسد رعايت حدود ديني همراه با توسل و استغاثه به آن حضرت راه صحيحتري باشد. البته بايد دانست که اگر صلاح نباشد، ديدار نيز اتفاق نمي افتد. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.